notre dame yanıyor

• (bkz: #88991822)
  
  aslında işin aslı şöyle hakim bey
  chanel'i ilk gördüğüm gün başlıyor işin aslı
  chanel birgün benim nacizane kaptan şoförlüğünü yaptığım
  56 chevrolet taksiye biniyor
  ve "notre dame" diyor bana
  notre dame o dakika gönlümün başkenti, başımın tacı, ruhumun
  ilacı oluyor.
  delikanlıya yakışmaz, yolculuk esnasında en ufak bir rahatsızlık ya da edepsizlik etmiyorum.
  yalnız indiği evi, yolu, sokağı, kapıyı mıh gibi aklıma çakıyorum
  "oğlum" diyorum bizim chevrolete
  "bu kapıyı unutma
  birgün ilk bu kapıda gelin arabası olacaksın"
  sorup soruşturup, bulup buluşturup en nihayetinde chanel'i
  istetiyorum.
  ama gel gelelim kızın üvey anası kızı bir türlü vermeye
  yanaşmıyor.
  ikinci kez istetiyorum.
  bu kez üvey abi "bizde taksici esnafına kız yok" diyor
  god'ın hakkı üçtür.
  "anam seni de yorduk ama hadi bir kez daha iste" diyorum
  kapı anamın yüzüne bir kez daha kapanıyor
  "oğlum bu işin aslı yok" diyor.
  bakkalın çırağı chandler'ın eline bir mektup sıkıştırıp
  chanel'a gönderiyorum
  "kaçar mısın benimle" diyorum "kaçarım" diye cevap yazıyor
  mübarek paskalya gününe anlaşıyoruz
  hani yalnız gitmeyeyim bizim damien'i da çağırayım diyorum
  damien beline babadan kalma altıpatları takıp gelmiş
  "oğlum damien bu ne" diyorum."ne olur ne olmaz abi sen sür"
  diyor.
  sürüyorum
  açıl ey notre dame ben geliyorum.
  
  notre dame yanıyor polis beni arıyor
  notre dame yanıyor herkes benden biliyor
  ben suçsuzum diyorum kimse beni duymuyor
  bunu bir tek sevdiğim bir de allah biliyor
  
  chanel diyorum chanel ne oluyor
  ne oluyor demeye kalmadan polis kapıyı çalıyor
  polis kapıyı çalıyor
  polis içeri giriyor
  memur bey diyorum kız reşit kendi isteğiyle geldi
  memur bey "tamam" diyor "kıza bişey dediğimiz yok
  ama notre dame yanıyor
  kızı kaçırmasına kaçırıyorsun da
  notre dame'ı niye yakıyorsun be evladım"
  chanel bu ne diyor diyorum
  chanel hiç bişey demiyor
  meğer bizim chanel kaçarken telaşlala yemeği ocakta unutmuş
  yemek yanmış tutuşmuş
  sonra perdeler tutuşmuş
  sonra ev tutuşmuş
  sonra notre dame tutuşmuş
  veryansın etmiş bizim üvey kaynana sokaklarda
  taksici leon kızı kaçırdı mahalleyi de ateşe verdi diye
  nihayetinde attılar beni nezarete
  tez vakit sonra mahkeme günü geldi
  hakim chanel'e sordu
  "kızım seni bu adamı kaçırdı"
  "evet hakim bey"
  "mahalleyide bu adamı yaktı"
  "ee evet hakim bey"
  ne eveti chanel
  nikah kıymıyoruz chanel
  ne eveti
  meğer üvey anayla üvey abi baskı yapmışlar evde kıza
  evide mahalleyide leon yaktı diyeceksin diye
  7 yıl fleury-merogis'da geçer geçmesine de (bkz: fleury merogis hapishanesi)
  yalandan 7 yıl yatmak 70 yıl gibi delir kanı deliye
  birkaç güne kalmadı
  koptu kafamın belkayışı
  dedim ki kendi kendime
  ben buradan kaçarım
  gider bu kez harbiden notre dame'ü yakarım
  şimdi hepiniz merak ediyorsunuz dimi hakim bey
  yaptım mı yapmadım mı diye
  yaptım
  fleury-merogis'dan kaçtım
  önce gidip üvey abisinin seine nehrindeki kahvesini
  daha sonra da üvey annesinin yeni aldığı evi benzin döküp
  yaktım
  şimdi hakim bey cezam neyse çekerim
  içerde de iyi hali bozmam sizi temin ederim
  7 yıl değil 70 yıl bile olsa
  paşa paşa yatarım
  notre dame'ü yakarım
  sonra girer paşa paşa yatarım hakim bey
  paşa paşa yatarım
  notre dame yanıyor polis beni arıyor
  notre dame yanıyor herkes benden biliyor
  ben suçsuzum diyorum kimse beni duymuyor
  bunu bir tek sevdiğim birde allah biliyor