nurullah ata

• divanyolu'ndaki ikinci mahmut türbesi haziresinde yatmakta olan babasının adından mütevellid, soyadı atâ aslında nurullah ataç'ın.
  
  eski gazete yazılarında, çevirilerinde falan ismini nurullah atâ şeklinde yazdığını görebilirsiniz. dahası o dönemki arkadaşları da kendisine nurullah atâ diye takılmış. mesela ahmet hamdi tanpınar kendi el yazısıyla şöyle bir geyik çevirmiş:
  dostum nurullah atâ
  ne damattır ne kaynata
  
  benzer basitlikte bir diğer geyik ise orhan veli'den:
  nurullah atâ
  tirink galata
  soğan salata
  
  nurullah atâ'nın orhan veli'ye ad hominem cevabı ise orhan veli'nin uzun ince boyuna ve hafif kambur duruşuna gönderme: şakulî solucan.
  
  fakat nurullah atâ'ya en sert eleştiriler kendisini his mayonezi, sinir kumkuması gibi orijinal kelimelerle eleştiren necip fazıl'dan gelir (n.fazıl, bâbıâli, büyük doğu yay. ist. 2011):
  "bir nurullah atâ bey çıkar, sadece, medih vasıflarını “iyi, güzel, derin, parlak, kıyak, yaman” şeklinde donanma fenerleri gibi övdüğünün kafasına asar, “niçin”den, “neden”den, “nasıl”dan habersiz bir his mayonezidir çalkalar, sonra da adı münekkide çıkar.”
  “…nurullah atâ dedikleri sinir kumkuması bir zat vardır ki, işi gücü, derdi meramı bu şairi övmekten ibaret."
  
  bir tilcik sevdalısı olan "ali nurullah atâ" (ki gerçek ismi budur), atâ'yı ataç'a çeviriyor çevirmesine ama allah'ın nuru anlamına gelen nurullah'tan da hiç mi hiç hazzetmiyor. nitekim bir zaman sonra öztürkçe takıntısı o hale geliyor ki günce gibi bazı kitaplarının kapağında sadece soyadı yer alıyor.