oibara

• ortaçağ japonya'sında, bir efendi öldüğü zaman, ona sadık adamlarının ve hizmet eden savaşçılarının efendilerini yalnız bırakmamak ve gittiği yolda onu takip etmek için uyguladıkları intihar etme törenidir.
  
  efendi öldüğünde, hala görevde olan, emekli olmamış kilit adamları varsa, bu görev onlardan beklenir, yapmayan ise aşiretten ve klandan dışlanarak kovulur.
  
  eylem, bildiğimiz seppuku (harakiri) olarak gerçekleştirilirken, sırf bu amaca yönelik olan tören spesifik olarak "oibara" olarak adlandırılır.
  
  17. yüzyılın ikinci yarısında yasaklanmıştır.
  
  her ne kadar adamlarından bu hareket beklenir dediysek de, sanki bazı durumlarda veya birçok durumda bu hareketin çok da tercih edilen, tavsiye edilen bir yöntem olmadığı, genelde fanatiklik ölçüsünde efendisine bağlı adamlarca uygulanmak istendiği görülmektedir.(keza, yeni efendi, kilit pozisyonlardaki adamların bir çoğunu aşiretin bekası için kaybetmek istemeyecektir)
  
  bu yorumu; hagakure adlı eserin yazarı olan ve 1700 yılında efendisi "mitsuşige" öldüğünde oibara isteği kabul edilmediği için, protesto amacıyla saçlarını kazıyıp, dağlarda inzivaya çekilen tsunetomo yamamoto (1659-1719) adlı samuray'ın davasından yola çıkarak yapıyoruz, elbette kişisel bir gözlem ve hatalı olabilir.
  
  yani diyeceğiz ki, lan öldüreceksen git bir köşede öldür, neden inzivaya falan çekiliyorsun? ama işte oibara töreni ile öldürmediği zaman efendisinin yolunda ölmüş sayılmayacak ve belli ki o tören de tek başına olamıyor, işin incelikleri var.
  
  ama mesela bu abiye izin vermiyorlar tören için. tam net değil, velakin bu ölen efendi mitsuşige'nin sanki bu işe (efendi ölünce, adamlarının da ölmesi) sıcak bakmadığı anlaşılıyor.
  
  elbette işin aslını, astarını uzmanları bilir gerekiyorsa aşağı entry'lerde detaylandırırlar.
  
  konuyu dağıtmayalım, oibara böyle bir ritüel işte.
  
  (bkz: seppuku)
  (bkz: harakiri)
  (bkz: hagakure)
  (bkz: tsunetomo yamamoto)
• (bkz: tsuifuku)