• show tv'de turkcell'in sunduğu maraton programında erman yöroğlu'ndan(şansal'ın telafuzu aynen böyle idi)* duyup gülmekten kırıldığım özdeyiş*. nası olsa para gelior bi yerden sen yan gel yat hiç yorma kendini manasında.
  • on donum bostanı olan osman adlı şahsa söylenebilecek yan gel yat telkini.
    isteğe bağlı olarak , kamyonu devir osman da denebilir.
  • orta son sınıftayken edebiyat hocamızın kullanmayı çok sevdiği* özdeyiş
  • aile buyuklerimizin kullanmayi pek bir sevdigi boylece bizim ise yaramazligimizi vurgulamak istedigioz deyis.bu ozdeyis korpecik beyinlerde "anneanne on donum ne kadar,bizim evden buyuk mu?" gibi salakca sorular dogurabilir.
  • bir de şu vardır:
    (bkz: çalış osman çiftlik senin)
  • yetiştiğim yörenin 'hoş' sözlerinden biri.
    milletimizin özelliğidir, değiştiğine ben şahit olmadım, umarım gelen nesiller yukarıdaki sözün insanlarda yarattığı algıyı değiştirme gücüne sahip olur.
    böyle umutlu bir cümleyle başladık yazmaya ama sözlüklerin birincil amacı olan açıklama işini yapmadık. belki de söz, kendinden menkul olduğu içindir.
    son zamanlarda doğma eylemi üzerinde epeyce düşündüm.
    bu düşünce şans kavramıyla o kadar içli dışlı ki ayıramıyorsunuz.
    düşünsenize: -kraliyet ailesinde doğmanıza gerek yok.- sizin doğumunuzla mutluluğuna mutluluk katlanmış, iyi eğitimli, varsıl bir ailede doğduğunuzu. sevgiyle, şefkatle, anlayışla, sabırla, adaletle, gülerek ve başkalarına gülümseyerek yetiştiğiniz bir aile ortamı.
    valla hayali bile içimi bi hoş etti.
    bırakın bu olmayacak hayalleri bir tarafa. geçmişte, ege'de, sulak, bereketli toprakların üzerinde, şöyle size yetecek, ömrünüzü maddi açıdan çile çekmeden geçireceğiniz dönümlerce arazinizin olduğunu hayal edin yalnızca.
    çalışmanıza bile gerek yok. maraba tutarsınız, mevsimlik işçi tutarsınız. size kalan yalnızca arada kontrol etmek olur.
    olmaz demeyin. benim ailemde böyle çok toprak ağası varmış eskiden. ben bu hikayelerle büyüdüm.
    işte o zamanlarda bu imkanlara sahip olmayanların yarattıkları bir deyim bu yukarıdaki. ne yazık ki aynı zamanda hala milletimizin alametifarikası sayılabilir. boş beleş bir hayat o kadar cazip geliyor ki insanlara, sanırım cennet hayallerindeki o bitimsiz öğleden sonralarının yalnızca düşünü kurmak bile iman güçlerini arttırıyor.

    emeğinin gücüyle insanlık onurunu sürdürenlere selam olsun.
hesabın var mı? giriş yap