orient institut

• 1961'de alman şarkiyat cemiyeti (bkz: dmg) tarafından lübnan, beyrut'ta kurulmuş, federal alman hükümeti tarafından finanse edilen bir araştırma ensitüsü. 60'larda ve 70'lerde lübnan'da entellektüel ve akademik ihtiyaçlara cevap veren enstitü çalışanları, 1987'de iç savaş dolayısıyla istanbul'a gelmek zorunda kaldılar. "enstitü türkiye'de arap ve islam araştırmalarını sürdürürken kendine yeni bir ilgi odağı edindi: türk, osmanlı ve orta asya araştırmaları. ağustosunda enstitü tekrar bütün etkinlik alanını beyrut'a taşıdı. o tarihten bu yana istanbul şubesi türk ve osmanlı araştırmaları merkezi olarak çalışmaktadır."
  
  istanbul şubesi cihangir susam sokağı'nda, 16-18 numaralarda, düzenlediği konferanslar, yayınları ve tabi dergi arşivi takdire şayan kütüphanesiyle akademisyenlere ve araştırmacılara kapılarını aralamakta. kütüphanede "türk, osmanlı ve ortaasya araştırmaları ile geniş bir süreli yayın ve dar bir kitap koleksiyonu" mevcuttur.
  
  telefon numarası 0 212 2936067
  ve internet sitesi http://www.oidmg.org/ ' dir.
• 2014-15 faaliyetleri bağlamında değerlendirildiğinde, şarkiyatçılık illetinden ne yazık ki kurtulamamış bir enstitü.
  
  doğu avrupa'daki türkoloji geleneğinin uzantısı olarak edebiyat ve kültür tarihçiliği bâbında bir çizgide seyrediyor, buna karşılık nathalie clayer, erik jan zürcher gibi nadide konukları ağırlıyor olabilirler ammavelâkin muhtemel ki ağır tarihçilik hissiyatından olsa gerek bu dönemki "music and musicians in the
  ottoman empire and the republic of turkey" seminer serileriyle açıldıkları antropolojik deryada hangi cihete gittikleri merak uyandıran kurum.
  
  "ethnomusicological fieldwork in rural turkey: çameli (denizli) and elmalı (antalya)"
  "ali ufuki: multiculturality and knowledge exchange in 17th-century ıstanbul"
  "writing music in nineteenth-century ıstanbul: ottoman armenians and the ınvention of ‘hamparsum’ notation"
  "the sound of dersim" (bu ilginçmiş, kabul)
  
  gibi seminerlerle sitelerinden teker teker araştırma ve bir seçki oluşturacak kadar tepki yaratan, ve nihaî olarak da kültür tarihçisi kavramıyla (ve aslında dilsel dönüş^* sonrasında post-modern esanslı savruk tarihçilik ile) sorunlu olan kimi eski-kafalı tarihçilerde "derdiniz denizli'deki müzik, on dokuzuncu yüzyılda ermenilerin yaptığı müzik olsun" deme raddesine getiren nadide bir oluşum.
• (bkz: orient-institut istanbul)
• müdürü richard wittmann'ın çok canayakın davrandığı, cihangir susam sokak'taki alman enstitüsü.
  
  bir ara georg steinbach'ın, yani i. dünya savaşı'nda istanbul'da bulunmuş bir alman askerinin anılarına dair verdikleri seminerde ''bayern münih-beşiktaş maçı yerine burayı tercih ettiğiniz için size teşekkür ederiz'' diyerek, steinbach'ın anılarını katılımcılara hediye etmişlerdi.
  
  hey gidi...
  
  severim burayı velhâsıl-ı kelâm.