• mevcut sohbetin taraflarından biri ayrılınca ortaya çıkabilen eylem. nitekim sohbet edenlerden biri ortamdan ayrılırsa kalanlardan herhangi birisi "bu da pek bi höllöy canııım" şeklinde arkasından konuşabilir. kendisi için "bu" kelimesinin zamir olarak kullanıldığı kişi genelde pek hazzedilmeyen şahsiyetlerdendir; çünkü nihayetinde bir adı vardır.

    konuyla ilgili başka bir başlık için (bkz: eşine bu diye hitap eden insanlar)
  • bazen de hiç samimiyeti olmadığı halde bazı denyolar, kişi daha ortamdayken kendisinden "bu" diye bahsetmeye kalkar.

    - bu da gitmiş bizim müdüre demiş ki huahahahaha
    - benim ismim bu değil, banu!
    - hahhohaha.. ha.. hö?
    - b'yle u'nun arasında diyorum.. ananın anı var!
  • ortamdan ayrılan kişiyi bir nevi şerefsiz yerine koymaktır. ancak daha da hazini "bu x" diye bahsetmektir ondan. örnekleyelim de tam olsun:

    ortamdan ayrılan kişiden bu diye söz etmek:
    - bu var ya bu, allaha uzak bana yakın olsun.
    (içkili ortam belli ki olur öyle eheuhee)

    ortamdan ayrılan kişiden bu x diye söz etmek:
    - bu ali * var ya ali... şimdi burda olsa iki ters bir düz örer, yere halı diye sererim ben onu.
    (aile ortamı belli ki olmaz ama öyle ehehe)
hesabın var mı? giriş yap