*

  • insanların çocukluktan kurtulup en güzel duygulardan biri olan aşkı tatmaya başladıkları lise çağından daha önce ortaokulda yaşanmış olan ama içinizde bir ukte halinde dolanan o duygu bastırılır ve köreltilir.. nası oluyorsa bir gün o duyguları beslediğiniz kişi birden pat diye karşınıza çıkar.. ilk verilen tepki "aa kimi gördüm" olur, ama daha sonra kendinize itiraf etmek istemediğiniz birşeyler olmaya başlar.. "ben buna aşıktım" cümlesi yerini "ben hala bişiler hissediyorum galiba"ya dönüşür.. daha sonra tehlikeli adımlar gelmeye başlar.. lise aşkından da çok insanın içine işleyen bir durumdur.. elde ettikten sonra lise aşkına nazaran daha çabuk unutulması muhtemel olan bu aşk platonik kaldıkça liseye göre daha derinlerde ve daha güçlüdür..
  • kendi adıma henüz gerçekleşmemiş eylem. bazen çocuğu rüyamda görüyorum falan, baya bi heyecanlanıyorum buldum diye. esasen aşk değil de çocuksundur böyle hoş gelir gizli gizli atışmak falan. ben bir dört sene kadar önce telefon numarasını bulmuştum bu çocuğun, neyse çocuk pek pas vermedi bana. hala böyle çocukmuşuz gibi ''hehe sen zaten hep böyleydin'' demeler falan, tabi benim için çok hoş olmadı, ve konuşmakta ısrar etmedim hal böyleyken. gel zaman git zaman bugün bayram vesilesiyle sitemli bir mesaj attım, ''sen vefasızsın ama iyi bayramlar'' minvalinde. cevap geldi, beyimiz lütfetmiş okul falan noldu diye sormuş. dedim odtü'deyim mastera başladım, sen naptın bilkent'teydin en son? son senesiymiş, bu sene mezun olacakmış, öyle dedi. madem ankara'dasın görüşelim bir ara demiş. olur tabi, ayarlarız muhakkak dedim. o da görüşürüz dedi, o kadar. sonra ben bir objektif oldum, görüşmek istemediğine kanaat getirdim. zoraki söyledi ve arkası gelmeyecek bu mesajın dedim. hee niye bu kadar kafa paraladım bu mevzuya tartışılır. bence temel sebep ''kaçan kovalanır'' ilkesine dayanıyor. sallamıyor ya beni, ondan böyle ters tepiyor durum. neyse, olur da görüşürsek intikamım acı olacak ama, görsün o.

    bu da böyle bir şey işte.
  • utancından "merhaba" bile diyemediğin kişiyi yıllar sonra tekrar görünce içinden onun normal davranışları senin için bir mazi olmuş anıların aklına gelir ve o an ne yapacağını bilemezsin, kilitlenirsin ve kalbin normalden daha hızlı atar. yollarınız ayrıldığı vakit çoğunlukla lise geçtiğimiz zamanlar ve ondan bir çok kişi geçer ama onun kadar tat vermez. kimilerine böyledir kimilerine değildir. ama şahsen benim için öyledir. o an geçtikten sonra hala bir süre aklında o kalıverir. unutmaya çalışırsın ama çıkaramazsın aklından. aklını yiyecek o yaşadığın an.
hesabın var mı? giriş yap