osman sebri

• ''ger tu bixwazî welatparêziya yekî nas bikî, lê mêze bike çi qas bendewarê zimanê xwe ye.'' ^*
  
  osman sebrî, adıyaman doğumlu kürt şair. hawar dergisinde yazmış, kürt dili üzerinde çalışmalar yapmıştır. aşağıda türkçe çevirisi olan, yukarıdaki sözünden de anlaşılacağı üzere dile/kürtçeye önem vermiş değerli bir yazardır. apê osman^* olarak da tanınır.
  
  'eğer birinin vatanseverliğini tanımak istiyorsanız, diline verdiği öneme bakın.''
• 7 ocak 1905 yılında adıyaman'ın kahta ilçesine bağlı narince köyünde dünyaya geldi. şiir yaşamı köyündeyken başlıyor. anılarında şöyle der: 'daha ilkokulda bahtıma ismail efendi gibi bir öğretmen rastladı.' öğretmeni, ona türkçe şiirin o dönem en yetkili örneklerini ve dergilerini verir. suriye'ye gidene dek şiirinin alt yapısını türkçe şiirle besler. siyasi faaliyetlerinden dolayı 26 aralık 1929 yılında suriye'ye geçer.
  
  suriye'de mir celadet bedirxan ile tanışır ve ondan kürtçe okuma ve yazmayı öğrenir. bu vakitten sonra bütün yaşamı boyunca her soluğunu ve her adımını halkının acı ve özlemlerine birçare bulmak için harcadı ve eserlerini bu duyguyla yazdı. hiçbir zaman bundan pişmanlık ve kırgınlık duymadı. ölüm üzerine yazdığı bir şiirinde
  
  yakın görünüyor gitmem soğuk toprağa
  gönlüm razı değil ama üzgün ve kırgın değilim
  ne yazık ki ellerim boş ve başım öne eğiktir.
  
  der.
  
  eserleri
  diwana helbestan
  şiir diwanı 'bahoz'
  dil ve gramer üzerine araştırma
  kürtçe alfabe
  dört kahraman (tiyatro eseri)
  dertlerimiz
• ne güzel demiş şair, bugüne yakışır şekilde.
  
  "welatê ko xopan bûye ji nû ve şên û avakin,
  dê hingê bêjim cejna te pîroz be li ser çavê min."
  
  yani;
  
  "viran olmuş vatanı yeşertip, var edin yine,
  o zaman derim, kutlu olsun bayramın başım gözüm üstüne."
  
  benim için, dile getiremesem de bütün kutlamaların özeti.
• ikinci eşinden olan çocuklarının tümünün ismi "h" harfi ile başlamaktadır, apê osman öyle bir ahenk oluşturmuş. isimler şöyle: erkekler hoşeng, hoşîn ve heval. kızları ise hingûr ve hêvî'dir.
• bir anısını a. balî şöyle anlatıyor:
  
  "malbeta wan ji malbeta axayên mirdêsiyan bû. lê osman sebrî axatî nekiriye. heta, wî digot, bavê min mir û şûnde min ji apê xwe şukrî re got, eraziyên min, zeviyên min bidin min! apê wî jê re gotiye: "tu yê zeviyan çir bikî!” osman sebrî dibêje, “min got, ez ê bidim gundiyan, ez ê belav bikim.” yanî bîr û baweriyeke wisa di wan salan de pê re hebûye. "
  
  türkçe özeti: osman sebri'nin babası ölünce amcasına demiş ki "benim payım olan tarlaları bana verin". amcası ne yapacaksın diye sorunca da apê osman, "köylüye dağıtacağım" demiş.
• kürt aydın, yazar. gerçek bir halkçı, şöyle bir sözü var: "merivekî çiqasî xizmetî bavê xwe bike, mineta wî li ser kesekî heye? na, tune ye. miletê me bavê me ye. gava em ji miletê xwe ra dikin, em ji bavê xwe ra dikin. ger te divêtin bizanî dûşa min pirtir, di hemî waran de ez ji bo gel, ne gel ji bo min"
  
  türkçesi:
  " bir insan babasina ne kadar hizmet ederse, kimseye minnet borcu olur mu? hayır, yok. milletimiz babamızdır. milletimize yaptığımız hizmet babamıza yaptığımız hizmet gibidir. her yerde ben milletim için varım, milletim benim için değil"
  
  babasını çok küçük yaşta kaybeden osman sebrî'nin baba-millet metaforunu kullanmasi ayrıca anlamlıdır, değerlidir
• "'ger em ji xwe re nebin, kes jî ji me re nabin û em ji kesî re jî nabin. kengî ku em bûne destek, hingî dê herkes li ber me bigerin. lê ka ew roj? ne ku ew roj nayê, lê wê pir bikişîne. divê em pir bixebitin, pir xwe biêşînin, da ku em bigihîjin mafê xwe."