*

  • ismet özel şiiri.

    altmış sene yaşadım bir tek anım bile yok
    anılması korkulu yerlerdedir meşhedim
    faka bastım kaydı don çakar almaz çark amok
    oldum cennet aşısı binbir günah işledim

    anım yok. bırakacak mirasım hak getire
    rızkımla takometre sırf bu yüzden akraba
    müstantik olam dedim çalkap giyem setire
    uydurarak başımı örülmüş her çoraba

    örselerdi bir çorap kör nefsimi kabartan
    nesi körlük hangisi kadınların kaprisi
    yasa dışı bir zifaf bengi sulardan artan
    lâf çakmışlar çivisiz matematik köprüsü

    hiç mao’nun, lenin’in günahını almayın
    vitrinin çocukları marquis de sade yuttular
    ten sırrına ermeden başka telden çalmayın
    pezevenklik etmeyen iblisi de üttüler

    muamma mı göründü sana dünya işleri
    kanunların ruhunu okumak zor mu geldi
    haydi nem kap buluttan ve başlat yağışları
    ne yaptı conte cavour sen de yap garibaldi

    satıver anasını anâsır mı olucan
    gel bu ruhtan satın al bedavacılık etme
    yut bu ruhu dökülsün barsağından solucan
    ne kalsın trahomun ne tutsun seni sıtma

    modası bu dertlerin çoktan geçti diyorsan
    riskliyse ruhu yutmak tezgâhtan gölgeni çek
    şehre git şehirden al çünkü şehirli insan
    tınlatır boş fıçının egzoz ritmiyle köçek

    üşüş ey kavruk ruha benim transit yolcum
    diren ey kimliğinle polis saldırısına
    işçim köylüm esnafım dar gelirli memurum
    ben ruh kavurduğumca para yakıp ısına

    şunu bil ki ruh satan başka eller sahtekâr
    hepsini déclassé say ipten kazıktan kopmuş
    asrî çağda onları lükse boğmakla hünkâr
    zindan ettiği muğla sürgüne saldığı muş

    püf noktası neden ruh kavrulmadan satılmaz
    çünkü çiğ ruh bulantı sebebi sevdalarda
    çiğ ruh bakteri dolar alaşıma katılmaz
    öpüşürken siğildir elinle sev dalar da

    durayım ruh satmaya bütün yelkenler forsa
    müşteriye havasını almadan bakmayayım
    façama kıymam diyen görsün ne hali varsa
    hoş koku duymadıkça temenna çakmayayım

    nerelerden kalkmışım yokum konulan yerde
    ansızın anısızım aşklarım vesikasız
    uygunsuz yakalanıp örtündüğüm bu perde
    ne kadar kandırıcı bir o kadar yakasız

    vara iksir vara tin vara tılsım vara kut
    ha gayret kanat takıp uçmama ramak kaldı
    ateş yakın su uzak ara yerdeki barut
    alay komutanıydı müdür bey ve bakkaldı

    ben benim benle doğdu ruh satanlar ruhsatı
    bildirildi benimle kıvam cehr uşşağına
    anım yok. ha şimdi bilsin ruh ruhun kaç katı
    boşuna mı dikildik otoyol kavşağına.

    (bkz: of not being a jew)
  • (bkz: otoban kenarinda ebegumeci toplayan yurdumun cefak)
  • temeli sağlam atılmamış bir kişiliği anlatan şiir aslında.

    "nerelerden kalkmışım yokum konulan yerde
    ansızın anısızım aşklarım vesikasız
    uygunsuz yakalanıp örtündüğüm bu perde
    ne kadar kandırıcı bir o kadar yakasız"
hesabın var mı? giriş yap