oysa ellerin...

• feridun düzağaç'ın köprüden önce son çıkış adlı ikinci albümünde yer alır.
  
  yağmurumu yakar yokluğunun türküsü
  özlem aşkın mı acının mı öyküsü
  oysa ellerin benim en sevdiğim çiçeklerimdi
  yoksun artık gönül düşümün söğüdü eğildi
  yine kış gelecek üşüyeceksin
  benden uzakta neler düşüneceksin
  üşüyorum ellerin yok
  gittin gideli bir tek düşüm yok
• ilk olarak canlı performans dinlediğinizde hızlı ritm olmasından dolayı yadırgayacağınız ama giderek alışacağınız ve bağımlılık yapacak olan fede şarkısı. diğer anlamlarından hiç bahsetmemek gerek.
• kalbi kirik sevgilinin sitem sozleridir... "gozlerin uzak bakiyor artik, sozlerin yaraliyor..." diye baslayan cumleyi bir baskasina baglar.
  oysa ellerin...
  bende biraktigin hani...
  boyle dokunmuyordu..." der "kal"an...
  
  yalan soylemeyenin gozler oldugunu sananlar yanilmaktadir,
  insanin her organi yalan soyler
  vajinasi bile...
  bir tek eller aldatmaz
  yari yolda birakmaz
  o yuzdendir bu sitem
  
  oysa ellerin... diye baslayan agitlar
  fena yaralar
  zaten kanamakta olan yurekleri...
  (bkz: eli elinde kalmak)
• girişi ilk bir kaç nota kadarıyla neverending nightmare'in^* introsuna benziyor. daha fazlası da benzese itirazımız olmazdı evet.
• "üşüyorum ellerin yok"
  "...bir tek düşüm yok"
  derken ne kuvvetle bir yok çekmektedir, yokluğu gerçekten hissettiren içlere.
• (bkz: el)
• feridun düzağaç'tan yeniden böyle şiirler yazmasını istiyoruz, bu şarkıları yazarken nasıldıysa tekrar öyle olsun, dileğim.
• ayrılık sonrası kesinlikle dinlenilmemesi gereken şarkı imiş.. yıllardır dinlerim, bu gece anladım.
• "oysa ellerin...
  artık 'el'lerin..."
• oysa ellerin...
  bu tutmuş
  bu kesmiş
  bu pişirmiş
  bu yemiş
  bu da
  hani bana
  hani bana
  demiş
  oynamak için yaratılmışlardı
  
  acıklı.