özel kalamış lisesi ^*

• ozcan alpar yonetimindeki tiyatrosu ve disiplini ilen bir sekilde yakinen tanidigim bir okul. ciks tiki okulu olarak bilinir adresinden oturu.
• aysun hanım gibi dünya tatlısı güzeli süper matematik öğretmenine sahip okul
• çok iyi bir ingilizce eğitimi vardır. disiplin gereksiz derecede fazladır. 98'de mezun olurken, kurtuldum beeeeeee, diye sevinç çığlıkları atardım her yanda. yıllar geçtikçe orayı çekilmez kılan şeyin sadece birkaç hoca ve bazı kötü hatıralar olduğunu anladım. hamam sokaktaki herhangi bir apartmandan tek farkı tabelasıdır, o da olmasa okula girişin herhangi bir apartmana girmekten farkı yoktur. çok küçüktür; broşürlerde büyük çıkması için fotoğrafçı amcalar türlü çeşitli numaralar yapıp işi bir şekilde kotarırlar. beden derslerinde futbol oynamanın önkoşulu, dersin yapıldığı çük kadar bahçenin tamamen halis yağmur veya karla ıslanmış olmasıdır. tarihi boyunca gördüğü en lanet hocası gürcan beydir. son gördüğüme göre artık bahçe daha da küçük ve gürcan bey yok.
  geriye dönüp bakınca, hayatımın en eğlenceli yıllarını orada geçirmişim, diyorum. (bkz: mum toreni)
• yedi senemi gecirdigim pek degerli okulum. her türlü spor faaliyeti o minicik spor sahasında sıkışılarak yapılır, pek fazla çeşit bulundurmayıp kazık fiata öğrencilere lezzetsiz ürünlerini satmaya çalışan başarısız bir kantine sahip, öğrencilerle iyi ilişkilerde bulunmasını bilmeyen kapris hastası hocaları barındırıp öğrencilere zulmeden, her turlu turnuvada son derece başarısız, mum töreni gibi gereksiz faaliyetleri olan erenköy hamam sokakta ki bina. herseye rağmen kazandığım arkadaşlıklar bana yetiyorda artıyor bile...
• basketbol takımı antrenörü ve beden hocası cüce olan, müdürü tazmanya canavarından daha kıllı, gürcan adında ruh hastası bi matematikciye sahip(idi), müdür yardımcısı ispiyoncu öğrenci bulmaya calısan, mezun olduktan sona ilkokulun üst katına spor salonu yapılarak hayallerimi yıkan okul..
• (88 öncesinde)
  
  cadde sakinlerinin çocuklarını eğitim ! için gönderdikleri bir okul. sanıldığı gibi kalamış ta değil caddebostandadır. oldukça küçük bir mekana inşa edilmiş olup, öğrencilerin hareket alanı kısıtlıdır. mezuniyetin ardından dernek toplantılarına katıldığımda bu alanın daha da kısıtlanmış olduğunu gördüm.
  sahibi milliyetin eski spor yazarlarından kahraman bapçumdur. iki ayaklı bu canlı, psikolojisinin bozuk olduğu günlerde 600 kişi arasından birini gözüne kestirip, o ekmek teknesini evire çevire dövmek gibi insanlık dışı davranışlara sahiptir.
  okuldan mezun olanların başarısı her ne kadar okula maledilmişse de bu başarının okulla bir ilgisi yoktur. aşırıya kaçan ve öğrencilerini bunaltan bir disiplin anlayışı vardır. bu disiplini genelde sorunlu özel hayata sahip ya da özel hayata bile sahip olamayan “kuru” hocalarına borçludur.
  tiki gençlerin çoğunlukta olduğu bu okulda, elle tutulur, insan olmayı başarabilmiş öğrenciler de vardır.
• 12 senemi geçirdiğim okulum. universiteye basladıktan sonra kendisinden nefret etmeye baslamama ragmen bir sure sonra tekrar sevmeye basladım. ogrenci sayısı fazla degildir, sessiz sakin bir okuldur. bagdat caddesinin 2. paralelinde olması nedeniyle okulda fazlasıyla tikky vardır . ama hicbiri etrafa hava atmak gayesinde değildir ( dediğim gibi kucuk okul ) . kavga filan olmaz ama sekiz yıllık ilkogretimden gelen yeni ogrenciler sorun olmaya baslıyorlardı ben mezun olurken.
• bir de "kalamış kalamış, yerleri yalamış" ...
• (bkz: huseyin sadikoglu)
• ilkokul ve yuva kismi da vardir, lise binasinin arkasinda kalir enlemesine uzanir. disardan bakildiginda kocaman gri duvarlariyla hapishaneye benzer. hamam sokagini gurultuye bogar, hareketlilik ve canlilik getirir okul cikislari.