paranoid and sunburnt

• skunk anansie'nin ve sevenlerinin ilk goz agrisi^*..
• 1. selling jesus
  2. intellectualize my blackness
  3. i can dream
  4. little baby swastikkka
  5. all in the name of pity
  6. charity
  7. it takes blood and guts to be this cool but i'm still just a cliche
  8. weak
  9. and here i stand
  10. 100 ways to be a good girl
  11. rise up
  şarkı listesine sahip ilk skunk anansie albümü. grubun daha sonra çok iyi işler yapacağının habercisidir^*.
• skunk anansie'nin ilk albumudur lakin benim icin tanisikligimizin baslangici degildir maalesef. (neyse artik, gec olsun ama guc olmasin) tahminimce pek coklari icin de durum aynidir zira bu baslik altindaki entry fakirligini aciklamak bu sekilde olasi.
  diger albumlerden geri kalir yani var midir?kanaatimce vardir. skunk anansie bana "lise" sonrasi, enerji ve ofke cagrisimi yapar. bence bu ofkenin -ki bu asla "kusur" tanimlar havada kullanmakta oldugum bir kelime vazifesi gormuyor burada- daha az estetik ifadesi paranoid&sunburnt'dur. stoosh ve takipcisi post orgasmic chill hem esdeger enerjiye hem esdeger ofkeye sahip,ustune bir de daha "şık" albumlerdir. her ucu de -yine paranoid&sunburnt daha hantal olarak olsa da- halen playlistlere dogru ayaklanip harekete gecer,kendilerini bir sekilde ortalikta tutan albumlerdir.(bunda skin'den bekledigimizi bulamamis^* ve fakat sabirla beklemeye devam ediyor iken kendisini istanbul'da agirlayacak olmanin serefine;sesini duymak istiyor olmamizin da payi var tabi.)90lardan sarki secmeye karar verdik,fazlasiyla da pinti davranmak lazim geliyor, bir skunk anansie sarkisi ariyorsak,adaylar listesinde weak muhakkak olacak tabi. hepten de gormezden gelinecek kadar ezik degil digerlerinin yaninda yani.
  bir sonuca varip,basimi tavana degdirmek arzusunda oldugumdan,sozlerimi soyle bagliyorum; skunk anansie ilk albumde tum yetenegini ortaliga dokup,sonrasinda yalpalayan bir grup olmamis oldugu uzre,ilk album basyapit mertebesinde degil lakin arada dondurulecek,nostalji yapmaya da musait bir album olarak zihinlerde kalacak.
• hakkında sadece 3 (üç) entry olması inanılmaz ayıbımız demek istiyorum. bilmiyorum acaba debut albümü olmasından mı stoosh'un bir sene sonra çıkıp çok daha mainstream bir albüm olarak herkese kendisini çok sevdirip paranoid'i unutturmasından mı? tam açıklamasını bulamadım.
  
  evet paranoid and sunburnt, sert, hızlı, acımasız, eleştirel bir albüm, yeni bir grubun ilk stüdyo çalışması atlanan en önemli olay britrock'ı yaratan albüm belkide. popa başkaldırı olarak.
  
  kendimce, bana göre müthiş geçen 90'lı yılların en güzel en kendine özgü, en başarılı albümlerinin başında geliyor. ve belki de en çok dinlediğim. amerikadan gelen grunch atağının okyanusun öbür yakasında ki karşılığı gibi..
  
  edit: lan stoosh'da da 3 entry var sadece allahsızlar. dinleyin de yazın bee. yazık yahu piihhhh.