parmak izi

• sebnem ferah’in yakinda cikacak yeni albumunun adi.
  
  suraya kaynagi da koyalim: (https://instagram.com/p/bgwnsaehvzp/)
• albumden yayinlanan teaser’daki riff’e, ritme (slow degil, yasasin!), sebnem’in cigligina bayildim. umarim sahane bir is gelir!
• apple music’e gelmis. yasasin!
• uzun bir entry oldu (yazdıktan sonra fark ettim.)
  özet: genel olarak başarılı albüm.
  
  şebnem ferah'ın can kırıkları'ndan bu yana çıkan en iyi albümü sanırım.
  benim kişisel en iyi şebnem ferah albümleri listemde de üst sıralara yükseliyor hızla.
  
  şebnem ferah'ın özellikle müzikal açıdan daha yaratıcı olduğu, hatta bu açıdan perdeler'i andıran bir çizgiye kaydığını gözlemliyorum.
  söz yazarlığı anlamında toplumsal konulara eğilmesini de başarılı buldum.
  albümün kayıtları çok iyi, düzenlemelerde de garanticilikten çıkıp daha farklı şeyler denenmesini başarılı buldum.
  can kırıkları'yla birlikte kullanılmaya başlayan şebnem ferah logosundan vazgeçilmiş, artık kısa cümleler kuruyorum, perdeler ve kelimeler yetse'de kullanılan daktilo fontuna^* dönüş yapılmasına ise bayıldım!
  
  bununla birlikte ortalama şarkılar da var albümde, kabul.
  
  şarkılar yalan söylemez: okyanus'la başlayan "hızlı a1 şarkısı" geleneği bu albümde de bozulmamış. şarkının ilk verse'ünün ardından "yorulmaz, koşmaz..."la yükselmesi çok başarılı, fakat bu denli iyi yazılmış verse-pre chorus-verse-pre chorus bölümlerinden sonra gelen nakaratta başka bir şarkıya geçmiş gibi hissediyorum.
  daha vurucu bir nakaratla çok daha iyi bir şarkı olabilirdi.
  bununla birlikte son 4 albümün açılış şarkıları arasında en iyilerden. hatta bana göre şebnem ferah'ın "hızlı a1 şarkısı" ekolünde merhaba'dan sonraki en iyi ikinci açılış şarkısı diyebilirim.
  
  başka bir yol var: şebnem ferah bu şarkıyı hangi kaybı (belki de hepsi) için yazdı bilmiyorum ancak, dinlerken çok üzüldüm.
  ve açık çağrımdır: lütfen psikolojik destek görsün, açıkçası prodüktör olsam ve şarkıcım bu tür bir şarkıyla gelse, albüm kaydını filan boşverip onu terapiye götürürdüm. albümde daha sonradan artacak "bu, şebnem'in son albümü bile olabilir" düşüncesinin kafamda ilk soru işaretini oluşturduğu şarkı oldu başka bir yol var.
  abarttığımı düşünmüyorum, lütfen psikolojik yardım almak ciddi ciddi düşünülsün.
  
  koridor: tek kelimeyle harika.
  entry'nin başında belirttiğim şebnem ferah'ın özellikle müzikal açıdan kendini daha da geliştirdiğinin en net göstergelerinden. şarkının omurgası, sözlerin melodiyle uyumu harika.
  
  küllerinden: "gemileri de..."
  iyi bir melodi yakaladığınızda üzerine yazdığınız söz ne kadar da güzel tınlıyor değil mi? bu açıdan "gemileri de..." albümün prozodi harikası olarak ışıl ışıl parlıyor.
  sadece bu albümün değil, şebnem ferah'ın uzun (çok uzun) süredir yazdığı en iyi şarkısı olabilir! o kadar güzel!
  sırf şu şarkıya deli gibi eşlik etmek için konserine gitmek istiyorum! muazzam!
  (buket'in basları da harika...)
  
  vicdan: introsu yağmurlar'ı hatırlatan vicdan albümün en vasat şarkılarından biri bana kalırsa. ikinci verse ile temponun hızlanması da kurtaramamış bence şarkıyı.
  
  son tango: türkiye'de yaşamanın güzel olduğunu hatırlatan ender şarkılardan biri.
  daha önce arif v 216 için de belirtmiştim, "hem shining göndermesiyle hem de efsanevi "iki gözümün çiçeği" repliğiyle aynı filmde karşılaşabiliyoruz.
  bu açıdan filmin dokusu ve "bize" dair hissettirdikleri son derece başarılı."^*
  son tango da bu açıdan harika bir sentez. anadolu ezgilerinin modern rock enstrümanlarıyla birleşmesi çok leziz olmuş.
  "verenin sözüyüm."
  olağanüstü güzellikteki bu cümle, madonna'nın messiah şarkısının ilk dizesini^* "ben, tutamadığın sözünüm"ü çağrıştırdı. ^*
  
  parmak izi: şarkının ana riff'i, iddia ediyorum, şebnem ferah'ın sigara'dan bu yana yazdığı en catchy melodi! olağanüstü güzellikte.
  şarkı keşke sadece enstrümantal olsaymış.
  müzikal açıdan, düzenlemesi, her şeyi kusursuz ancak sözlerin bu melodiye oturmadığını düşünüyorum. bu kadar güzel, catchy bir melodi, kesinlikle çok daha iyi sözleri hak ediyordu!
  
  sözde namus: ülkedeki tecavüz konusunda bir farkındalık yaratmasını umuyorum!
  nakaratı son derece başarılı.
  
  kıramazsın: sadece gitar kullanımı sebebiyle artık kısa cümleler kuruyorum tadı veriyor. albümün başarılı şarkılarından.
  
  koyu: "gözükmek" kelimesinin birkaç yerde geçtiği şarkı. ne yazık ki daha iyi bir kelime kullanımı beklerdim. şarkıya bayılmadım, kötü de bulmadım, öyle arada kalmış gibi geldi.
  
  parmak izi'nde harika bir riff'in olduğu, küllerinden gibi şebnem ferah'ın kariyerinin en iyi şarkılarından birini barındıran, ölüm temasının kimi zaman korkutucu derecede öne çıktığı, şebnem ferah'ın "son" albümü.
  "müziği bırakıyorum" dese şaşırmam, çok karanlık düşünceler içinde boğulduğuna dair işaretler var sözlerde. bu açıdan şebnem ferah'ı alıp uzak bir ülkeye kaçırmak ve sadece onun kendisini iyi hissetmesini sağlamak gibi düşünceler içerisindeyim, neden bilmiyorum.