• kristof penderecki'nin bir eseri. krzysztof abimizin acaba diye dinlediğim stabat mater'i. yıllar evvel bir sohbette bana bir stabat mater dinletmişlerdi, ziyadesiyle karanlık. hafif bir çığlıktı aklımda kalan, kalbime dokunan. yıllar sonra bir dostumun çektiği cdde karşıma çıkınca, yine buluştuk kendisi ile...
    1962 yılında yazılmış efendim stabat mater. yani polonyalı dostumuz 29 yaşındayken. gregoryen müziğinden, giovanni pierluigi da palestrina'ya, johann sebastian bach'a uzanılan günlerden kalma üç karışık koro için yazılmış bu stabat mater. ruhanî dünyadan sıyrılışın, belki de bir cismanîliğin tadını bırakıyor bizde. bildiğimiz metinden sadece belli dizeler kullanılmış eserde. "christi" diye kopan çığlık, yıllardır yüreğimde sakladığım bir şeydi. yıllardır yüreğimde sakladığım kaç şey var ki düşününce. sonunda biraz da olsa umut veriyor bazılarına göre. kanımız çekildikten sonra, umut verilmiş ne olacak?
    penderecki seven bünyelerin koşarak dinlemesi gerekiyor. karanlıklardan hazzedenlere ise, hararetle tavsiye edilebiliyor, söylemedi demeyin...
    (bkz: sacred choral works)
hesabın var mı? giriş yap