perpetual burn
-
geçici yanık, bahriyeli aşık (bkz: caydanlikalti delenler)
-
altitudes gibi aşmış duygusal bi parçayı barındıran albüm.. girişteki gitar tonu yer bitirir..
-
-
sweep pickinglerine doyamadığımız mükemmel jason becker şarkısı.aynı mükemmellikteki albümü dinlerken de insan "keşke" diye içinden geçirmeden edemiyor becker için..
-
lead, ritm ve bas gitarlar ile klavye jason becker tarafindan calinmistir. marty* temple of the absurd, eleven blue egyptians ve dweller in the cellar isimli parcalarda misafir sololar atmistir. davullar: atma anur
-
hastası olduğum shred albümüdür. arşivimdeki yeri başkadır. hele ki jason becker'in hastalık öncesi ilk ve son solo albümü olması değerini daha da arttırır. bugüne kadar dinlediğim en saf gitar virtüözü albümü olduğunu düşünüyorum.
becker'in akıl almaz armonileri, otantik melodileri bir yana albümün bir metal albümü olarak dahi çok çok iyi olduğunu söylemek gerek. bateride atma anur'un kontrolsüz süratini de unutmamak lazım. -
jason becker bu albümü 19 yaşında yapmıştır. başka bir şey yazmaya gerek yok bence.
-
albüm ile aynı adı paylaşan parçayı çalmayı öğrenebilmek bir hayat uğraşı olsa gerek.
bir de adam bunu 19 yaşında yazmış, çalmış. -
içinde altitudes, perpetual burn, temple of the absurd, opus pocus gibi efsane parçalar barındıran jason becker albümü.
-
jason becker'in gitarı ağlattığı şaheserdir. vivaldi'nin konçertosu ne ifade ediyorsa bu parça da onu ifade ediyordur.
(bkz: concerto in f minor, op. 8 no. 4, rv 297 “l’inverno”)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap