• bir animasyon tekniğidir, uç kareleri önceden belirler ve araları doldurursunuz, animasyona başladıktan sonra özgürlüğümüz kısıtlanmış olur spontan üretim şansımız kalkar. genelde limited animasyonlarda lead animtörler bu uç kareleri belirler ve aracıların gerisini halletmesini isterler.

    3d animasyonda sıkça karşılaşılan sorunlardan biri uç kareler belirlendikten sonra ara karelere baktığımızda düşünmediğimiz bir sonuç ile karşılaşmamız, karakterimizin sapıtıp olmaması veya bizim olmamasını düşündüğümüz açılar ile hareket etmesidir bunun sebebi ise pek çok zaman dikkat etmeden keylerimizi belirlerken bir önceki keydeki açıların pozitif veya negatif şekilde takip edilip edilmediğine bakmadan hareketimizi default poz a göre şekillendirmemizdir. arayı belirli bir algoritma ile doldurmaya çalışan programımız da (maya) saçmalıyormuş gibi görünmektedir. asıl biz saçmalamaktayız sayın animatör asıl biz!
  • versus'u (bkz: straight ahead animation) ya da (bkz: linear animation) olan, belirli frame aralığında pozdan poza geçiş yaparak karakterin, nesnenin hareket etmesine olanak sağlayan animasyon tekniğidir.

    bu demek değildir ki straight ahead'le doğru animasyon yapılamaz. işinin ehli bir sanatçı karakteri, nesneyi ilk (bkz: frame)'den alır ve ona verilen frame aralığında istediğiniz devinimi verir. ama straight ahead, pose to pose'a göre zordur, yorucudur ve çokça edit gerektirebilir. ama daha akıcı hareketler yakalanabilir. genelde başlangıç boyutuyla bitiş boyutu farklılık gösterebilir. bu ciddi bir sorundur. straight ahead genellikle dinamik efektleri yapmak için daha elverişlidir. örneğin şu, ateş, patlama, çatlama.

    günümüz endüstriyel animasyon anlayışında pose to pose daha hızlı sonuç verir. supervising'i daha kolaydır. doğru bir supervising için sırayla (bkz: blocking)'le (bkz: key pose)'ları yaparsınız. (bkz: extremes)'le key pose'lar arasındaki geçiş pozlarını verirsiniz. (bkz: in between)'le extremes ve key pose'ları bağlarsınız. ve bütün bunlara istediğiniz zaman revize verebilirsiniz.

    yine de en güzeli pose to pose ile başlayıp ihtiyaca göre straight ahead'e geçmek ve yine duruma göre pose to pose devam etmektir. karakterin (bkz: secondary action) gerektiren bir nesnesi varsa, örneğin sırtında bir tüfeği, şapkasında bir tüyü ya da pelerini işte onları en sona bırakabilir ve straight ahead canlandırabilirsiniz. güzel olur.
hesabın var mı? giriş yap