psychonauts

• paul mogg ve pablo "psycho pab" clements adli iki cocukluk arkadasindan kurulu, elektronik muzik etrafinda donen bir cok gubidik turu de iceren muzige sahip grup. kendileri dj setleriyle de olsalar benim icin rock'n'coke 2004'un cumartesi gunune ait en iyi performansini verdiler, farkliliklarini ortaya koydular. grubun gecmisindeki farkliliklarindan biri de daha hicbirsey kaydetmemis ve studyo aletlerini yeni yeni tanirken mo wax ile anlasma yapmis olmalari. simdiye kadar cikan tek lp'leri ise gigolo records'tan ve song for creatures^* adinda. ayni albumde, ayni temaya sahip olan ama birbirinden muzikal acidan cok cok farkli sarkilari iceren, gayet keyifli bir album. albumun icerdigi turleri biryerden oldugu gibi kopyaliyorum, ben ilk defa duydum bazilarini cunku : electronic funk [olabilir, makul], cinematic disco [hmmm], lush pastoral pop [iste benim bittigim an]. grubu tan,mak icin albumden oncelikle dinlenilmesi gereken sarkilar da sunalr : world keeps turning, life's swift charger, fot blood, fear is real..
• tim schafer hatrına alınması, oynanması gereken bir oyun. şu saniye öğrendiğim kadarıyla da çıkmış. grafikleri platform oyunu gibi duruyor, umarım yanılıyorumdur. şöyle afilli bir adventure oynamayalı kaç yıl oldu di mi tim ağabey?
• tim burton'ın elinden çıkmış gibi duran birbirinden tuhaf, ucube karakterlerle dolu, sürrealist espri anlayışının doruklarında gezinen, gülmekten oynayamadığım oyun.
• akla amiga'da platform oynanan günleri getirmiş bilgisayar oyunu. grafikleri gerçekten çok güzel ve oynarken adeta yeni nesil çizgi filmlerden^** birisinin içindeymişsiniz gibi hissettiriyor. bir ilk izlenim edinecek kadar oynadığım süre içerisinde çok komik ya da çok eğlenceli bulduğumu söyleyemem (umarım yakında değişir bu düşüncem) ancak kalitesi her halinden anlaşılan bir oyun. şimdiye kadar göze çarpan eksisi ise adventure öğelerinin az oluşu ve bunun yerine harry potter'daki gibi etraftan birşeyler toplama olayının bulunması.
• (bkz: raz)
• internet sitesinde fıkra yarışması açmış oyundur.
  oyunu oynamak nasip olmasa da kazanan fıkraları okuyarak baya bi eğlendim.
  özellikle 3. olan arjantinli genç yardı beni.
  bu da linki:
  http://www.psychonauts.com/contest.htm
• grim fandango'dan sonra tim schafer'ın ne kadar yaratıcı bir insan olduğunu gösteren, oldukça eğlenceli, espri dolu ve zekice hazırlanmış bölümlere sahip, genel olarak işlenmek istenen şeylerin simgesel olarak güzel bir şekilde anlatıldığı oyun.
  
  ilk anda yeşil ve canlı grafiklerle başlayan oyunun aniden karanlık bir savaş alanı ortamına dönmesi de grafik motorunun ne kadar başarılı olduğunun kanıtı.
• son yillarin en iyi platform oyunu.. adventure vari bir yapisi vardir, karakterler grim fandango karakterlerini andirir. lucas arts adventurelarinda gorebiliceginiz turde uzun ve esprili dialoglarla suslu bir oyun.
• kontrolleri yüzünden zaman zaman delirten oyun. fred bonaparte bölümünde salak bi binanın salak çatısına çıkamadığım için az önce kısa devre yapmama neden oldu. (düşük bi olasılık ama bende de bi salaklık olabilir...)
  
  senaryo tamam, fikir çok orjinal; animasyonlar, mekanlar, tim burton tipi karakterler ve oynanış biçimi tamam süper.. ama yılın platform oyunu kesinlikle değil, çünkü adamımız platformların yanına hızlı yanaşınca aşağı uçuyor, saçma sapan yerlerde tıkılı kalıyor ve her şeyden önemlisi nereye nasıl gitmek gerektiği kesinlikle kestirilemiyor.. bir platforma atlıyorsunuz, ordan yamuk bir sıçrayış yapıp doğaçlama bir şekilde bir yerlere ulaşıyorsunuz. kaygan yüzeylere deydiğiniz zaman zıplamadan önce metrelerce aşağı kayıyorsunuz.. iplerde zıplarken sağa sola yanlış basarsanız yine aşağı uçuyorsunuz, trambolinde zıplarken mesafeyi asla istediğiniz gibi ayarlayamıyorsunuz. oyun boyunca toplamanız gereken figmentler iki boyutlu, bu yüzden kamerayı çevirip tam yerini algılamanız gerekiyor ama figmentler iki boyutlu!! yani yandan bakıldığı zaman görünmüyorlar.. üstüne üstlük havada asılı olanları almak için bin bir türlü şebeklik yapmak gerekiyor. bütün bunlara ek olarak kamera açılarının da saçmalaması eklenince insanın sinirlerini oldukça zorlayan bir oyun çıkmış.
  
  not: oyunun güzel yanlarından hiç bahsetmedim, çünkü zaten herkes bundan bahsetmiş ve benden sonra yazacaklar da tahminen oyunun ne kadar orjinal olduğundan vs bahsedeceklerdir. genel olarak tabi ki güzel bir oyun, action adventure sevenler mutlaka alsın oynasın hatta sevmeyenler de oynasın..
• son bölümüyle küfür sınırlarımı zorlamış oyun. meat circus'taki pıçak atan amcalarda delirenlere önerim bıçaklardan zıpladıktan sonra shift'e basarak süzülmeleri olabilir.. evet hala bitiremedim, kendimi çok çok iyi hissettiğim zaman dönüp tekrar denicem, ama kendimi iyi hissederken neden sinirimi bozayım ki? platform oyunu değil stres kübü.. yuh ki ne yuh..