• modigliani ve miller sermaye yapısı teoremlerine benzemiyorsa ben de topum olan proposition. dün gördüğüm ve heyran kaldığım propopo. süper olay!
  • 2007-2008 krizinden sonra daha da onem alan konu.
    klasik ekonomik teoride, rational expectation kullanarak, kisilerin devletin bugun yapacagi harcamalarin (ve tabii ki borclanmalarin), gelecekte yapacagi vergi arttirmiyla odenecegini onceden tahmin ederek, yatirim ve harcama ile ilgili fikirlerinde herhangi bir degisiklik yapmayacagini varsaymasidir.

    tabii ki gercek dunyada insanlar, butun bilgilere ulasamazlar ve ulassalar bile bu bilgileri tamamiyle analiz edemezler. bu yuzden keynesyen teoride bu bu ricardian equivalence kabul gormez. ayrica, okudugum kadariyla david ricardo'nun kendisi bile boyle birsey soylememis, hep robert barro'nun uydurmasiymis bunlar.

    (bkz: bounded rationality)
  • hukumet tarafindan empoze edilen toplu transferlerin zamanlamasinin tuketim, kapital biriktirme, ve emek kararlarini etkilemeyecegini soyleyen ifadedir. ayirt edilmesi gereken onemli bir nokta bu teoremin ad valorem vergiler icin gecerli olmayacagidir. arrow debreu neo klasik iktisat denge modellerinde kolayca matematiksel olarak ispatlanabilir. temel fikir, hane halklarinin butce kisitlarindaki toplu transferler, arrow debreu fiyatlar sayesinde nominal bicimde durmaktadir. bunu reel terimlerle yazdigimiz takdirde toplu transferlerin tuketiciye yalnizca kumulatif olarak etkisi vardir ve bu yuzden harhangi bir zamandaki toplu transfer degisikligi ekonomideki ajanlarin kararlarina etki etmez.
    bu arguman empirik testlere de tabi tutulmus fakat beklendigi gibi basarisiz sonuclar elde edilmistir. bunun sebebi de ricardian esleniginin tutmasi icin agir varsayimlar vardir. ekonomideki butun bireylerin birbirinin aynisi olmasi, hukumetlerin cesitli gruplara karsi farkli vergi politikalarini bu model icerisinde incelemeye imkan tanimaz. ayrica, sonsuz zaman yasayan bireylerin olusturdugu modeller nesiller arasi transferleri gormemezlikten gelmekte, ve bireylerin kazara mi yoksa bilincli mi miras biraktigi bilinmeden "vergi zamanlamasinin etkisiz oldugu" argumani gecerliligini kaybetmektedir. son olarak, herkesin istedigi kadar borclanabildigi varsayilmaktadir bu modellerde. bu da gercek disi bir varsayimdir.
  • tüketicilerin toplam tüketim profilinin sabit olduğu varsayımına dayanır. kamu harcamaları veri iken kamu harcamalarını nasıl finanse ettiğinizin (ister vergi, ister borçlanma) bir önemi yoktur. eğer bugün vergileri düşürürseniz bireyler gelecekte vergilerin artacağını bileceği için bugünkü tüketimini geleceğe aktarırlar. dolayısıyla da toplamda bir etki olmaz. tüketicinin yaşam boyu ödeyeceği vergiler toplamı sabittir.
  • en basit tabirle; eğer hükümet bir vergi indirimi yapıyorsa ve bu vergi indirimini de borçlanarak finanse ediyorsa; insanlar hükümetin bu borcu ödemek için gelecekte vergileri arttıracağını anlarlar ve dolayısıyla vergi indirimden kazandıkları parayı harcamayıp biriktirirler. böylece gelecekte gerçekleşecek vergi artışlarından etkilenmezler. teori bunu savunuyor ancak teorinin asıl sonucu, insanlar bu vergi indiriminden gelen parayı harcamadıkları için toplam talep ve ekonomik aktivite değişmeyeceğidir.

    bu teori çarpan etkisini göz ardı ettiği için ve tüm tüketicileri rasyonel birer ekonomik ajan olarak gördüğünden eleştirilmiştir.

    bana kalırsa, ne kesinlikle yanlış ne de kesinlikle doğru bir teoridir. küresel krizle beraber daha çok önem kazanmıştır.
hesabın var mı? giriş yap