rip it up and start again

• rip it up haliyle iskoclarin indie-pop gururu postcard grubu orange juice'in eglenceli bir parcasi olmasinin yani sira, 2005 icinde yayinlanmis, simon reynolds elinden cikma, 1978-1984 arasi punk sonrasi donemini konu alan, 500 kusur sayfalik kitap. iki bolume ayrilmis kaba olarak.. ilk bolum post punk kategorisine sokulabilecek gruplari [joy division, gang of four, the slits, the pop group, public image limited vs. vs.] , ikinci bolum ise, punk'dan ilham almakla birlikte pop kategorisinde urunler vermis human league, soft cell, new order, madness, dexys midnight runners gibileri inceliyor. arada sehir veya plak sirketli merkezli scene'lere de [ no wave, factory records, rough trade vs.] yer verilmis. kitabin iddiasi, punk rock'in rock'a bir genclik asisi yaptigi, fakat 1977 yazi itibariyla punk'in parodiye donustugu, post-punk'in bir anlamda punk'in baslatip da tamamlayamadigi muzikal devrimi gerceklestirdigi yonunde. simon reynolds, her zamanki kivrak uslubuyla, gayet anal-retentif bir sekilde yaptigi muzik cozumlemeleri ile keyif veriyor, olayi muzikte birakmayip donemin sosyo-politik durumu, bunun donemin muzigine yansimasi hakkinda da saglam tezler sunuyor. kitabin en buyuk eksikligi olarak diskografi yoklugu dikkati cekiyor, fakat neyse ki kitap icin yapilmis websitesine diskografiler konularak bu eksiklik giderilmis. ona da suradan ulasilabiliyor: http://www.simonreynolds.net/
  turkce'ye de cevrilsin, umalim..
• simon reynolds'ın post punk dönemini konu alan, çok kıskanarak okuduğum, detaylı ve bir o kadar da yorucu kitabı. bence özellikle the fall ve joy division'ı ele aldığı bölümler çok etkileyiciydi. eğer kitabı okuyacaksanız o bölümü okumadan önce "24 hour party people"ı izlemenizi tavsiye ederim, eğer kitabı okumayacaksanız da tavisye ederim.
• her ne kadar amazona para bayılıp orijinalini almayı düşünsem de senelerdir saçma sapan bir umutla türkçe'ye çevrilmesini beklediğim kitap. benim gibi düşünen de çoktur. punk hakkında 9213792137 tane kitap çıkıyor senelerdir, 60'ların, 70'lerin müzik camiasını anlatan kitaplarla dolu raflar ama bir allahın kulu da kalkıp şunu çevirmiyor, ona yanıyorum. hala punk mınakoyim, hala sex pistols ve -aslen olmayan- felsefesi. ben okumaktan sıkıldım; millet yazmaktan, çevirmekten sıkılmadı. post-punk'a dair kaynak sayısı zaten bir elin parmaklarını geçmiyor, bi' güzellik yapsanız ölür müsünüz? üç beş bilgi bulurum diye senelerdir şu kitaplara atlıyorum, unknown pleasures'ı bile kronolojiye almayı çok gören kitaplarla haşır neşir oluyorum. öylesine kitabı çevirmek de zor iş ama ya biri çevirsin ya da bu gazla ben çevireceğim (yersen) artık, yeter.