• çok gelişmiş aranjmanların bulunduğu bir caz albümü
    (bkz: return to forever)
    (bkz: where have i known you before)
  • jazz'a klasik müzik havası ve ritmi veren parçaların bulunduğu klasikleşmiş albüm
  • 1976 yılında çıkan return to forever albümü. jazz rock/fusion tarihinin en önemli albümlerindendir. chick corea, al dimeola, stanley clarke ve lenny white hünerlerini gayet kıvamında sergilemişlerdir.
    albüm altı şarkıdan oluşan bir şaheserdir. uzun uzun anlatmaya gerek yok gerçekten.

    (bkz: medieval overture)
    (bkz: sorceress)
    (bkz: the romantic warrior)
    (bkz: majestic dance)
    (bkz: the magician)
    (bkz: duel of the jester and the tyrant)
  • return to forever'in en popüler albümüdür. ortaçağı andıran kapağı ve şarkı isimleri vardır.
  • şu güzel live versiyosu hem göze hem de kulağa hitap ediyor. defalarca dinlenilesi.

    huyumdur, birçok işi aynı anda yapmaya bayılırım. ama bu şarkıyı ve bu güzel adamları dinlerken donup kalıyorum. insana, gözlerini kapat ve beni dinle diye bağırıyor.

    return to forever'ın o zamanki kadrosu:
    chick corea - piano, synthesizer
    stanley clarke - double bass and bass guitar
    lenny white - drums, percussion
    al di meola - guitar
  • birçok büyük ismin ismini duyurmak için büyük bir heyecan duyduğu albüm olması sebebiyle mükemmeliyetçiliğin ve performansın aktığı taştığı bir albümdür. gerçekten de iyi çalınmıştır; klişe hareketler, tutumlar vardır fakat çıkışlarda, geçişlerde, enstrümanların diyaloglarında, tepkilerinde kalite vardır. teknik olmasının yanında duyarlı ve duygusaldır da. albümle aynı ismi taşıyan şarkı muhtemelen en çok dinlemiş olduğum şarkılardan biridir, ben jazz dinlemye hatta toplumda yer etmiş müziklerdense kendi zevkimi bulmaya çalışmaya romantic warrior'dan sonra başladım. genel olarak ritim melodi toplamından ibaret olan müziklerden alıp daha geniş bir alanr zaman.a çıkmamı sağlamıştır. o zamanlar black metalden başka birşey dinlemiyordum.

    albümün kötü yanları bir sun ra dinleyen adam bir art ensemble of chicago dinleyen adam zerre haz alamaz her ne kadar ikisi de jazz olsa da. çok düzenli, çok temkinli, duygularını olduğu gibi dışavurmaktansa onları idealleştirerek yine ideal olduğunu düşündüğü bir şekilde iletmeye, performatif bir şekilde iletmeye çalışıldığından duygudan kırpıp kendini mükemmeliyetçiliğe kaptırdığı ve duygulardan başka şeylere odaklandıkları da oluyor. rafinedir return to forever. bu bir zevk meselesi, yine de çok güzel sololarla doludur albüm, aynı isimdeki şarkının 7.17deki başlayan chick corea ve lenny white'ın beraber coştukları solo mesela. gerçektende romantik birisinin kendi içinde çelişen fakat yine de güçlü mücadelesini ortaya koyar, chick corea mücadelesinde uçup kaçarken lenny herşeyi yerli yerine koymak için kendini hırpalar yine de hiçbir yerde mütabakata varamaz. müthiş bir solo.

    bir kötü yanı da zaman zaman her ne kadar dinlersem çok zevk alsamda bazı bazı at yarışlarında çalan jazz parçalarına benzediği zamanlarda oluyor. olacak o kadar.
    sonuç olarak metal dinleyen, rock dinleyen hele ki progressive rock dinleyen adamın bir başka hoşuna gidebilecek bir jazz albümü. isyankardır zaman zaman, mükemmeldir, eleştirilecek pek yanı yoktur müzikal ve matematiksel olarak. şarkıların enstrümanlar arasındaki uyum müthiştir, mükemmel çalınmıştır, melodiktir fakat yine de komplekstirde bir yandan. jazza girmeye çalışmış ama bir türlü sonuç bulamamış kişiler bir denemeli romantic warriror'u.
    http://www.youtube.com/watch?v=u3s3dne0d8q
  • plaktan dinlemek çok büyük bir zevk bu albümü. müzisyen olarak aslında bir hiç olduğunuzu anlatır size. sizden büyük chick corea'lı return to forever vardır.
hesabın var mı? giriş yap