süs
-
-
insanın süsü, yüz; yüzün süsü, göz; aklın süsü, dil; dilin süsü, sözdür.
(bkz: kutadgu bilig) -
(bkz: kaza süsü)
-
nişanyan'ın sözlüğüne göre süs kelimesi için -şimdilik- en eski yazılı kaynak ahmet vefik paşa'nın lugat-ı osmani'si imiş, 19'uncu yüzyıl. kelime'nin kökeni ise meçhul gibi...
-
olması çok da gerekli olmayan ek parça, eşya.
insanoğlunun egosunun üretimidir. -
(bkz: bezek), bezgi
(bkz: katkı), içerik
(bkz: havunç)
(bkz: cılav)
(bkz: örge), motif
(bkz: yanış)
(bkz: tel), sim, telli duvaklı gelin
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap