sekerat-ı mevt

• ölüm halindeki kimsenin kendinden geçmesi, can çekişmesi hali. bu durumda farklı bir bilinç boyutuna geçen insanın çeşitli vesilelerle aldanması/aldatılması söz konusu olabilir. ölümü yaklaşan birinin başında kuran-ı kerim okunması, şehadet getirmesine yardımcı olunması bu yüzdendir. allah tüm müslümanlara son nefesinde iman nasip eylesin.^*
• ölümün gizemi şeklinde yorumlanabilecek karışık (lisanlar arası) bir tamlama olabilir...
• türkçesi, ölüm sarhoşluğu imiş.
  
  can çekişmek, ruh teslim etmek, ölüm sarhoşluğu (sekeratu'l-mevt) zordur. mümin bunu allah'tan bilir ve sabreder. eğer bu elem ve ızdıraba sabrederse günahları silinir, derde sabretmek günahlara keffaret olur. (ebu davud, cenaiz, 1,3)
• bir kez yaşanabileceği için dünyanın hem en önemli hem de en önemsiz anıdır muhtemelen.
  aslında teknik olarak ölüm bizim anladığımızdan daha karmaşık olmalı. sonuçta milyonlarca hücre tek tek öldüğünde mi öleceğiz?(elma daldan koparıldıgı anda mı ölür?) biz diye tanımladıgımız şey muhtemelen bilinç olduğu için onu kaybedince ölmüş olacağız. bu ölüm süreci sadece dışarıya işaret veremediğimiz anda diğerleri tarafından gerçekleşmiş varsayılıyor. mesela kalbi atmayan bi adamın zihni bulanıkta olsa 2 dakika daha yaşıyorsa işte bu anda yaşanan sarhoşluk sekarat-ı mevt olsa gerek.
  
  enteresan bir kafadır kesin. acayip merak ediyorum.
• hayatın son parçası olmakla birlikte, "hayat sekr anında görülen bir düş değil midir? kim bilir?" diye filibeli ahmet hilmi sayesinde hayatı kapsayıcılığı da tartışılmıştır.
• bir sonraki aşaması teşevvüş olandır.
• hayattaki en önemli andır. ironik olarak da hayattaki son andır. evet.
• sekerat-ı mevta diye duyduğum, sekerat hatta sekeret diye de söylenişleri olan latincesi agoni sözcüğüyle karşılanan ölüme yakın an, can çekişme süresi.
  
  (ilk giri tarihi: 29.7.2016)
  
  (bkz: sekerat/@ibisile)
  (bkz: can çekişmek/@ibisile)
  (bkz: matıflamak)
  (bkz: yarı uyur yarı uyanık)
• (bkz: agoni)
• insan ölüm sürecinde sekerat haline yani ölüm sarhoşluğuna düşer. sekerat halindeki kişinin üstbeyni devre dışı kalır. altbeynine ne indirdi ise artık onunla başbaşadır.
  
  bir şeyin altbeyne inmesi için bilgi yetmez, o bilginin gereğine göre bir hayat yaşanmış olması icap eder.
  
  ölüm sürecinde başka önemli bir hadise daha gerçekleşir. o da nefsin son derece zayıflaması durumudur. yaşarken hakikate ulaşamayan; ama şeklen de olsa dinin emir ve yasaklarına uyan kimse için işte bu noktada büyük bir fırsat ortaya çıkar. şeklen de olsa uzun yıllar boyunca namaz kılmış ve tesbihat yapmış kimselerin tüm o amelleri nefsin ve onun karanlık enerjsinin sönmesi ile altbeyni dalga dalga istila etmeye başlar ve hakimiyeti ele geçirip o kimsenin iman nuru üzere vefat etmesini sağlar.
  
  hayatı boyunca bol bol bilgi edinmiş ama o bilginin gereğine göre uygulamalara gitmemiş kimse ise üstbeyninin devre dışı kalması ile o bilgilerden tamamen mahrum kalır. onun durumu da öncekinin tam tersidir.
  
  sonuçta bildiklerine göre yaşamayan, yaşadığı gibi ölür.