selim ışık *
-
tutunamayanlar'in prensi... 19.. da n. kasabasinda dogdu. butun hayatinca konu$tu.
sonunda tutunamayanlar diye bir tek kelime cikarabildi ortaya:cogul bir kelime, unutamadigi bazi insanlari
birlestiren bi kelime. -
canim insanlarim... sonunda bana bunu da yaptiniz...
-
-
-
"bana bir kitap kurdu, bos hayaller kumkuması, hayatın cılız gölgesi gibi sıfatlar yakıştırılabilir. şövalye romanları okuya okuya kendini şövalye sanan don kişot'a benzetebilirsiniz beni. yalnız onunla bir fark var aramda: ben kendimi don kişot sanıyorum."
-
"...
eller boşta kalıyor, tutunamıyorlar toprağa
anlatamıyorlar anlatılamayanı...
anlatmak gerek: düşman sarmış her yanı
oysa, mesela selim ışık
anlatmadan anlaşılmaya aşık...
böyle adama
(darılma ama)
yaklaşmaz hiçbir güzellik,
doğduğu günden beri kalbinde bir delik,
almak için bütün sızıları içine...
..."
(bkz: tutunamayanların şarkısı) -
hep selim ileri ile karıştırır dururum. halbuki ne alakası var, biri ışık, biri ileri.
-
kalin kabugundan isigi icine hapsolmus selim.. bazen de oyle seffaf ki gozleri kamastiran isigiyla selim..
-
yaptigi ince hesaplar onu bu hale getirdi. belki de hepimizin icinde yaptigi ince hesaplardi bunlar. onu tanimlayan nice kelime vardir belki de onu tanimlayan hic bir kelime yoktur.
-
benim için çevremdeki çoğu insandan daha gerçek,kelimeleri on kaplan gücünde bi karakter.*
"hiç ilerlediğimi sanmıyorum.aynı aptal duyguları taşıyorum içimde.bendeki başkalaşma,gelişme biçiminde olmuyor.olduğum gibi kaldım ben.aptallar gibi büyümedim.biraz ağırlığım arttı o kadar."
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap