sequenza

• luciano berio'nun 1958-1995 yılları arasında, on iki farklı enstrüman için yazdığı solo bölümlerden oluşan eser dizisi. bölümlerin ortak özelliği, virtuozik yazı, enstrümanın sınırlarının zorlanması ve farklı çokseslilik arayışları olarak görülebilir.
  sequenza, latince’de “izlemek, takip etmek” anlamı taşıyan “sequientina” sözcüğünden gelmektedir ve türkçe’de “sekans” olarak kullanılan sözcüğün anlamı, “süre içinde peş peşe giden şeyler” olarak tanımlanabilir. bir müzik terimi olarak ise sekans, “bir ritm ya da ezgi motifinin, dizinin (gamın) değişik derecelerinde yinelenmesi” anlamını taşımaktadır. aynı zamanda “sequenza”, hıristiyan liturjisinde de bir tür ilahiye verilen addır, ancak besteci bu başlığın ortaçağın dini müziğiyle kurulan bir bağı ifade etmek için kullanılmadığını belirtmiştir.
• 1958’de flüt için sequenza’nın bestelenmesiyle başlayan bu dizi, özellikle virtuozite ve bir tür armoni anlayışı çevresinde birleşmektedir. burada sözü edilen armoni, yer yer teksesli enstrümanlardan elde edilmesi nedeniyle metaforik bir kavramı ifade etmektedir. 1984 yılında yazılan sequenza x (trompet ve sessiz piyano için), 1969 yılına yazılan sequenza vii (obua için) ve 1966’da yazılan sequenza v (trombon için) bu farklı çokseslilik anlayışını örnekler. virtuozite ise, bestecinin eseri tanıtırken, özellikle üzerinde durduğu bir noktadır. berio, müzikal fikir ve enstrüman arasındaki gerilimden doğduğunu ileri sürdüğü virtuoziteye büyük ilgi duyar ve günümüzün büyük solistlerinin enstrümanlarını bir araştırma konusu olarak kabul ettiklerini düşünür. bu nedenle virtuozite entelektüel bir aşamadır; bir virtuoz, modern bir zekaya, tekniğe, yaratıcı bir isteğe ve tarihsel perspektife sahip olmalıdır.