sevmediği işte çalışan insan

• risk almaktan korkan veya içinde bulunduğu durum sebebiyle risk alamayacak olan insandır. mutlu değilsen ayrılırsın; başka iş bakarsın.
• sevmedigi iste calisan insan yoktur. yaptigi iste istedigini alamayan insan vardir. mesela kimse garson olmak istemez. neden? garsonluk bir nevi koleliktir. ve aksi garsonlarin sebebi ise egolaridir. koleligi hazmedemezler ama para kazanmak icin caresizdirler, tek kalifiye olabildikleri alan budur. ama herhangi bir garsona aylik 10 bin lira maas verin ve isini nasil yapiyor bir gorun.
• tüm iş yaşamımı bu insan olmaktan kaçmak üzerine kurdum. yolun başında önümde iki seçenek vardı (daha fazla seçeneği olana ne mutlu) ya istemediğim bir işte sebat edip 30 yaşıma geldiğimde evim, arabam, iş yerinde kendime ait bir odam, sorumlu olduğum 20+ kişi, bir de 'title'ım olacaktı ya da bu kazanımlar için "ya nasip" diyerek istediğim işi yapmak için sabredecektim. çok şükür ki şanslı biriyim, iş hayatında karşıma hep iyi insanlar çıktı. kademe kademe istediğimi elde ettim. bilmemnerenin bilmemneden sorumlu genel müdür yardımcısı olmak için tek eksiğim, bunun için duyduğum istekti ve bu eksik benim için çok önemliydi. şimdilik allahın unuttuğu bir yerde villa, son model bir araba alacak, senede en az üç dört kez yurtdışına tatile gidecek param yok ama huzurum var. daha da bir şey istemiyorum.
• para kazanmak için, sahip olduğu ancak parayla satın alınamayacak şeyi feda etmektedir.
  
  (bkz: mutluluk)
• her pazartesi ne iş yaptığını hatırlamak zorunda kalan insan. ne iş yaptığını kısmı abartılı oldu da, her haftasonu resetlenip pazartesi bekleyen işlerimin mahiyetini, hangi aşamada olduğunu, kimlerle yürttüğümü filan maillerden ve notlarımdan hatırlamam gerekiyor. pazartesi sendromunu daha bir başka yaşıyorum.
• mutsuz olmaya mahkum insan.
• hangimiz sevdiği işte çalışıyor ki? sevdiğin işi yapamıyosan yaptığın işi sevmeye çalışacaksın
• çalışan insanların büyük bir çoğunluğudur. garanticidir. taocudur.
• sevmediği işte çalışıp çok para alıyorsa sorun yoktur. kısmen sevdiği ve görece az para aldığı işte çalışmak daha büyük bir sorun. sevmiyorum desen değil, parası az desen o da değil, sevdiğim işe mi geçsem daha çok para kazandığım işe mi geçsem diye düşünemiyorsun bile, ne akıyorsun ne kokuyorsun, mal gibi süzülüyorsun, yıllar geçiyor, yaşlanıyorsun, hıyar gibi yaşıyorsun..
  
  (bkz: gerisi gelir zaten)
• her gün; züğürt ağa filminde şener şenin ilk kez "domates" deyişinden hemen önceki ruh halini yaşayan insandır...