shakespeare sonnet 142
-
bir william shakespeare sonesi:
love is my sin, and thy dear virtue hate,
hate of my sin, grounded on sinful loving:
o! but with mine compare thou thine own state,
and thou shalt find it merits not reproving;
or, if it do, not from those lips of thine,
that have profaned their scarlet ornaments
and sealed false bonds of love as oft as mine,
robbed others' beds' revenues of their rents.
be it lawful i love thee, as thou lov'st those
whom thine eyes woo as mine importune thee:
root pity in thy heart, that, when it grows,
thy pity may deserve to pitied be.
if thou dost seek to have what thou dost hide,
by self-example mayst thou be denied!
çevirisi:
benim günahım aşktır, senin erdemin nefret:
sevgi günahtır diye günahımdan nefret bu.
gel, kendi durumunu benimkine kıyas et,
görürsün siteminin ne haksız olduğunu.
haklıysa da o sözler kızıl süsünü bozan
ve benimkiler kadar bol sahte aşk senedi
düzüp başkalarının yataklarını talan
eden dudaklarından işitilmemeliydi.
seni sevmem yasaldır; bak, seviyorsun sen de:
gözüm sırf sana düşkün, senin gözün onlara;
merhamet, yüreğinde kök salıp boy versin de
acımanla hak kazan sana acınanlara.
aramaya kalkarsan kendi gizlediğini
senin kendi örneğin yoksun bırakır seni.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap