shakespeare sonnet 32

• bir william shakespeare sonesi:
  
  if thou survive my well-contented day,
  when that churl death my bones with dust shall cover
  and shalt by fortune once more re-survey
  these poor rude lines of thy deceased lover,
  compare them with the bett'ring of the time,
  and though they be outstripped by every pen,
  reserve them for my love, not for their rhyme,
  exceeded by the height of happier men.
  o! then vouchsafe me but this loving thought:
  'had my friend's muse grown with this growing age,
  a dearer birth than this his love had brought,
  to march in ranks of better equipage:
  but since he died and poets better prove,
  theirs for their style i'll read, his for his love'.
  
  çevirisi:
  
  benim ömrüm bitince hala yaşıyorsan sen
  hoyrat ölüm gömünce kemiklerimi yere
  talihin cilvesiyle bir göz atmak istersen
  ölmüş dostundan kalan zavallı dizelere
  karşılaştır hepsini bugünkü yapıtlarla,
  çok gerisindedirler ustaca yazanların,
  onları şiir diye değil aşk için sakla,
  katına çıkamazlar bahtiyar ozanların.
  içinden geliyorsa bana söyle şunları:
  “güçlenseydi dostumun esin perisi hele
  yaratısı aşardı aşkından doğanları.
  allı pullu yürürdü yüksek rütbelilerle.
  ama o öldü yeni ozanlar ondan üstün:
  onlarda sanat dostta aşk okuyorum bugün.”