• emir kusturicanın kanımca en iyi filmi. bu filmin yanına çingeneler zamanı yaklaşabildi bir de. 1981 yapımıdır. sosyalist yugoslavya döneminde geçer. ergenüstü bir gencin etrafında geçer ve o dönemin sahici ve abartısız bir yugoslavya tablosu vardır. başroldeki genç "her gün daha iyiye doğru gidiyorum" gibi bir repliği film boyunca tekrarlar.
  • 1981 yilinda venedik film festivali'nde altin aslan kazanmis, kusturica'nin ilk filmi..
  • bu film 1986 yilinda istanbul film festivali'nde gosterildikten kisa sure sonra trt2 ekranlarina gelmisti. bir zamanlar trt2'de bu tarz bir kusak vardi, bir onceki yilin festival filmlerinden secmeler gosterirdi. neyse... iste taaaa o zamanlar izledigim bu filmden aklimda kalan tek sey, cocuklarin kafalarini su dolu kovalara (veya ayni islevi gorecek baska bir nesne, hatirlamiyorum simdi) sokup, nefes tutma yarismasi yaptiklari. keske bir yerlerde oynasa da tekrar izlesek.
  • bir doğaçlama örneği olaraktan:

    - merhaba dolly, beni anımsıyor musun ?

    - ... mmeeee ?

    - yaşasın ! dolly ! seni tekrar kopyalayabildik !...

    - meeee ?!.... meee....meeee....
  • altyazilarini hiçbir yerde bulamadigim için beni bir yugoslavla evlenmeye zorlayacak olan film.
  • 1986 yiliydi. bos vakti cok, yapacak seyi az olan bir cocuk olarak, buyuk biraderin nokta dergilerini karistiriyordum. o zamanki nokta'yi hatirlayanlar vardir, doyurucu bir icerikle tutarli bir muhalif cizgide yayin yapan epey kaliteli bir dergiydi, kapak resimlerine ozellikle hastaydim. [pantolonu indirilmis ihsan dogramaci'yi, klozet yerine istanbul universitesi'nin o unlu kapisinin uzerine oturttuklari resmi her hatirladigimda hala guluyorum.] her neyse, bu derginin o yilin istanbul film festivaline denk gelen gunlerinde cikardigi sayisindaki film kosesinde, babam is gezisinde filminden miki manojlovic ve filmde buyuk abi mirza'yi oynayan perhan dujmovic'in icinde oldugu bir film karesini gorup, filmi gormeden filme asik olmustum. dunya uzerinde bir bosnak yonetmen* olabilecegi gercegi beni sasirtmaya yetmisti. bu adamin diger filmi de festivalde gosteriliyordu. onun da ismine asik olmustum. "dolly bell'i animsiyor musun?" uzun yillar bu iki filmi gorme istegiyle yanip tutustum. cingeneler zamani ve sonrasi kusturica filmleri piyasaya ciktiginda, hemen gidip seyretsem de, bu iki film de uzun sure ukte kaldi icimde. nihayet babam is gezisinde'yi 90'larin ortasinda bir toplu gosterim sayesinde izleyebildim. dolly bell'i gormek ise bugune , 20 yil sonrasina, kismetmis..
    hayal kirikligi korkum bosa cikti. huzunlendim, melankoli hissim azdi. sigara iciyor olsaydim, bir cigara tellendirirdim muhtemelen. 1960'lar saraybosna'sinda gecen filmin otobiyografik ogeler tasidigi bariz. kahramanimiz, ergen dino'nun gozunden anlatilan hikayede, her karakter incelikle islenmis. kendi evinde sosyalizme uygun olarak ev ahalisiyle toplanti yapan ve fakat sonunda hep kendi dedigini kabul ettiren ve fakat yine de sempatik olmayi basaran idealist komunist baba, sert erkek pozlarinda gezen buyuk abi, surekli becerdigi kizlar hakkinda hikayeler anlatan arkadas, "halkevi" muduru "dort goz", filmin huzun veren karakteri fahise "dolly bell", ergenligin o belirsiz gunlerini yasayan, suca egilimli, tavsanlari hipnoz etmeye calisan dino.. abartisiz, gosterissiz bir o kadar da etkileyici performanslar, hepsi de..
    hapisten yeni cikmis bir motosikletli bir serseriyle takilan dino ve arkadaslari, bolgedeki suca egilimli cocuklari topluma kazandirmaya calisan halkevi yetkililerinin dikkatini cekerler. halkevi yetkilileri, cocuklari rock'n'roll grubu kurmaya ozendirirler. ilk baslarda, olaya ilgisiz kalan dino, serserinin yaninda kalmasi icin kendisine emanet ettigi fahiseye asik olur, bu yuzden hayatinin en buyuk travmalarindan birini yasar. ote yandan ailesi de, yasadiklari evden kurtulma, toplu konutlara gocme hayalleri yapmaktadir, sigara tiryakisi babanin sagligi bozulmaktadir.. olaylar gelisir..
    surekli calinip soylenen italyan rock'n'roll parcasi, dino'nun "her gun her sekilde daha iyiye gidiyorum" soylemi, komunist adamin olusunun basinda dua okuyan dindar kadina "komunist adamin arkasindan ne duasi bu?" seklinde cikisan bir diger komunist amca, filmin unutulmaz kareleri.. hani neredeyse soguk savas gunlerini ozletiyor film..
    tekrar izleyesim geldi..
  • altyazısının nihayet divxplanet net'e düştüğü film.
  • - babam komünizme hipnoz olmadan da ulaşabileceğimizi düşünüyor..
    - neresi orası?
    - (gülerek) orası bir yer değil, komünizm bir toplumsal düzen.. herkesin ihtiyaç duyduğunu eşitçe elde edebildiği bir düzen..
    - güzel yermiş!
  • emir kusturica'nin dokusunu gecirdigi film.. senlikli bir balkan kasabasi/sehri, deli dolu karakterler, uc kagitlar, olum ve huzunlu bir ask var.. film dogrudan olmasa da, biraz politik soyleme de burunuyor.. bu arada bu filmdeki subyan dino yillar sonra zivot je cudo'da karsimiza aile babasi luka olarak karsimiza cikacaktir..

    --- spoiler ---
    saray bosna'da bir dernek, baska dernekleri yakalayabilmek ve gencleri cekmek adina bir orkestra kurmaya karar verir. bir taraftan da dino ve arkadaslarinin yasantisi surup gitmektedir.. ve dernek yetkilileri dino ve arkadaslarini bu gorev icin secerler.. fakat film agirlikli olarak bu orkestranin kurulma sureci uzerinde durmaz.. merkezde dino'nun yasadiklari vardir.. dino'nun kendinden yasca buyuk olan arkadasi (?) bir gun gizlemek uzere dolly bell'i getirir - soz konusu adam, dolly bell'i pazarlayacaktir.. dino, dolly bell'i evlerinin bir kosesinde saklar.. fakat yuregini dolly bell'e dusurur.. sonrasinda bu kadin saticisi olan arkadasi dino'nun, kadini alir ve goturur.. dino da kadini bulmaya gider, bulur da.. fakat kotu adam, ikiliyi rahat birakmaz.. bu arada orkestra kurulur, dino huzunlu gozlerle sarki soyler.. iste boyle bir filmdir.. bu sarkimiz da dolly bell'e gitsin..
    --- spoiler ---
  • sevimli bir emir kustrica filmi. daha sonraki filmlerine göre daha yavaş müzikler ve daha az fantazi öğeler kullanılmış.
    ayrıca (bkz: komünizm)
hesabın var mı? giriş yap