so far so good... so what
-
megadeth in 3. albumu.
sound karma$asi, garip bir album. me$hur anarchy in the uk coverini icerir. bir de tabii ki in my darkest hour... -
(bkz: maryjane) (bkz: liar) (bkz: set the world afire) gibi guzel megadeth parcalarini iceren, megadeth'in zirveye ulasip sonrasinda dususe gectigi album. (bkz: youthanasia) (bkz: cryptic writings) (bkz: risk)
-
megadeth'in en gürültülü, sounda en az özen gösterdiği albümü.debut albüm olsa belki insanlar o kadar takmazdı ama peace sells but whos buying gibi bir albümden sonra pek beklemiyordu herhalde böyle bir albüm...yine de gayet güzel bir albümdür...
-
ingilizce so far so good ve so what laflarinin biraraya gelerek olusturdugu, 'buraya kadar iyi hos geldik, idare ettik, de ne oldu' anlamindaki soz obegi.
-
prodüksiyondaki yetersizliğe ve bazı şarkıların başarısızlığına rağmen sadece in my darkest hour için bile alınabilecek bir albüm.
-
megadeth'in 1988 tarihli albümü.
1- into the lungs of hell
2- set the world afire
3- anarchy in the uk
4- mary jane
5- 502
6- in my darkest hour
7- liar
8- hook in mouth -
into the lungs of hell ile birlikte insan herşeyi anlıyor. "başarısız prodüksiyona rağmen harika bir thrash festivali".
prodüksiyonu kafaya takmazsanız (ki o kadar da kötü sayılmaz) zaman zaman hafif zarar gören mükemmel bir hız, nefret, çoşku bekliyor sizi bu albümle birlikte.
set the world afire ile dave mustaine'in özenle yarattığı güzel bir distopya örneğini mükemmel bir müzikaliteyle dinliyoruz. anarchy in the uk cover'ı şu ana kadar dinlediğim en etkileyici coverlardan biri. mary jane ile albüm göklerde dolaşıyor, en unutulmaz dakikaları size yaşatıyor hele "never never never never!!!" diye kusan bir vokalden sonra giren gitar melodisi insanı deli etmeye yetecek kalitede. 502 ile sözsel ve müziksel açıdan hafif gerilere çekilse de albüm, hemen in my darkest hour ile kendini buluyor. liar'da vokal çoşmaya devam ederken, hook in mouth ile dave mustaine'in her türlü sansüre, otoriteye, kısıtlamaya karşı olduğunu anlıyoruz ve pmrc'ye karşı duyulan nefret mükemmel vokaller ve mükemmel müzik eşliğinde kulaklarımıza bayram yaşatıyor.
albümün başından sonuna kadar her kelimesi dave mustaine'in sözsel dehası kokuyor. bu albümdeki göndermeleri, sokulan lafları, anlamları, detayları bulmak kadar zevkli bişey yoktur sanırım. o sıralar altın çağını yaşatan thrash'i daha da göklere çıkartmış bir albüm bu. değeri bilinmeli. kesinlikle megadeth'in en kötü albümü değil, üstüne üstlük en iyilerinden biri şüphesiz. -
megadeth in zirveye geldigi degil, zirveye tirmanmaya devam ettigi albumdur olsa olsa. ne de olsa henuz cikmamis olan bir rip* vardir daha...
-
megadeth'in jackson kullanmaya başladığı ancak hala sponsoru haline getiremediği albümdür. bundan öncesinde bc rich kullanmaktaydılar. rip ile beraber artık jackson megadeth'in sponsoru ve megadeth de jackson'ın yıkılmaz kalesidir.
-
megadeth'in ilk dönem albümlerinden, kanimca da güzel bir albümdür.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap