sonny sharrock

• free jazz'i hazmedebilen az sayıdaki gitaristlerden biri. bill frisell ve derek bailey gibi free improvisation'a da önem vermiş, yirmili yaşlarında büyük prodüksiyon şirketlerinde sideman olarak başladığı kariyerinin son dönemine doğru efsanevi işler ortaya koymuştur.
  
  charles gayle'le birlikte yetişmesi, müzikal açıdan bu iki ustanın birbirinden etkilendiğini göstermektedir aslında. her ne kadar doo-wop söyleyerek kilise korolarında adımlayan sharrock bir süre daha aynı türde kalmanın keyif verici olduğunu söylese de mr. gayle bu duruma "dur" demiştir; iyi de etmiştir kanımca. ancak caz konusundaki devrimi altmışların hemen başında, pharoah sanders'la tanışmasından sonra olmuştur. sanders'ın hem modal hem cool hem de avant-garde yaptığı ve henüz sun ra'ya dini açıdan bağlanmadığı dönemlerde birlikte çaldıktan sonra sharrock kesinlikle free jazz tutkunu olmuştur. (pbs'in jazz adlı belgeselini izlediyseniz sharrock'ın söylemlerini lester bowie'den duyabilirsiniz.)
  
  yaşı daha genç olanlar cartoon network'ün space ghost coast to coast'undan; sountrack'le ilgiliyseler tanıyacaklardır sharrock'ı. yine de kariyerinin çok büyük iki adımı vardır sharrock'ın. bunlara değinmeden entryi sonlandıracak değilim şüphesiz.
  
  bunlardan birincisi last exit. tenor saksofoncu peter brötzmann, basçı bill laswell ve davulcu ronald shannon jackson'la birlikte kurduğu ve doksanlarda avrupa'yı salladıkları (ne maalesef sharrock'ın ölümüyle dağılan) free jazz band'i last exit, her daim unutulmayacak çoksesliliğe sahiptir. daha fazlası için buyrunuz: http://www.youtube.com/watch?v=66mj-kofbfq ve hatta (bkz: last exit/#17534245)
  
  ikincisiyse coltrane'in band arkadaşlarını yanında alarak çıkardığı efsanevi albüm, ask the ages. eski dostu pharoah sanders'ın acımasız ve dixieland sarhoşu tonları, elvin jones'un fütursuz girişleri ve kendilerine göre oldukça genç olmakla birlikte tarihin en sağlam kontrbasçılarından charnett moffett'in tamamlayıcılığıyla ask the ages opus magnum'udur sharrock'ın. hele hele albümün açılış parçası promises kept hakkında söylenecek tek söz yok. mükemmel free jazz yapmış büyük usta.
  
  genç yaşta ansızın yitip giden mr. sharrock da unutulmaz cazcılardandır, oldukça özeldir.
• bu efsane abimiz hakkindaki tek entry'nin neredeyse 15 sene once girilmis olmasi sozluk tarihinin belki de en buyuk ayibi olmakla birlikte, soz konusu entarinin ornette kardesim tarafindan girilmis olmasi da gozumden yas, gotumden kan getirmistir sevgili suserler.
  
  sonny abimiz, ornette kardesimizin de dedigi gibi free jazz'i gitarla icra etmek gibi, henuz 20li yaslarimin basinda armonik cehaletimi gizlemek icin kafam bir milyonken icat ettigimi sandigim bir akimi ben daha dogmadan nereden baksan 20 yil once akil edecek kadar delikanli, kalender bir abimizdir.
  
  canimdan cok sevdigim ornette kardesimin opus magnum'u saydigi ask the ages albumunu bir kenara koyarsak, ki o kenara baska bir sey koyulamaz o derece ulvilesmistir o kenar, kendisinin guitar isimli 1986 tarihli albumunu de siddetle tavsiye edebilirim. keza bu albumde sonny abimiz tek basina calmis, sonra caldigi seylerin ustune dogaclama sololar falan atmis, boylece gene benim sandigim bir tarzi benim dogmama bir kac sene kala gerceklestirmistir (amina kodugum insan biraz da bize birakir).
  
  gene biricik ornette kardesimin belirttigi gibi last exit isimli ohananisikiym dedirtecek guzellikteki free jazz grubunda calmakla kalmayip, her tasin altindan tavsan siki gibi firlayan bill laswell'in bir baska procesi olan material ile 81 senesinde bir ozgur dogaclama konseri de kaydetmistir ki, kadroda yer alan bazi isimler derek bailey, fred firth, john zorn diyeyim de gotunuz ucuklasin panpalar (gerci bu entry'i onumuzdeki yuz sene icinde tas catlasa yirmi kisi okuyacak ama olsun).
  
  neyse efendim, topluyorum : jazz tarihinin en iyi gitaristi kim diye sorsaniz alacaginiz cevaplar genelde pat metheny (bu cevabi verenin gotune iki onluk pimapen sokabilirsiniz), charlie christian (naber lan tutu ehehe) ya da ne bilim wes montgomery falan gibi klise cevaplar almaniz pek olasidir, lakin benim icin bu isim her daim sonny sharrock olacaktir. hayir yanlis anlasilmasin, bu sonny abimiz resmen benim reenkarne olmadan onceki hayatimi yasamis, ya da ben otizm yuzunden odamdan bile cikamazken bu benim muzigimi kendi muzigi gibi yutturmus falan diye degil sevgimin sebebi. adam daha frank zappa gitari eline yeni yeni alirken gitarla kufur etmenin kitabini yazmis, o yuzden seviyorum.
  
  optum ornette'im.