türk bayrağını görünce hissedilen huzur

• hissedebilmek için türkiye cumhuriyeti vatandaşı olmanın şart olmadığı bir huzur biçimidir...
  
  mesela, 15.yy sonunda güney ispanya ’da yaşayan bir yahudi, çingene veya müslüman arap olsaydınız ve vaftiz edilmeyi kabul etmeseydiniz kastilya kraliçesi isabel ve sevgili eşleri aragon kralı ferdinand ’ın birlikleri peşinizde iken gırnata limanında demir atmış bir türk sancaklı galyon yaşamla ölüm arasındaki ince bir çizgi olacaktı. türk bayrağı öyle bir anda size huzurdan fazlasını sağlayacaktı...
  
  selanik, atina antlaşması ile elimizden çıktığı ilk gün şehre doluşan yunan alayları önünden kaçmakta olan bir yahudi, çingene , katolik veya protestan olsaydınız şehri terk etmekte olan son osmanlı birliğinin kırmızı sancağı size bir huzurun ötesinde kızgın kumlardan serin sulara atlama hissini yaşatacaktı..
  
  haydi biraz daha devam edelim. mesela 1974 türk müdahalesi öncesi kıbrıs’ta yaşayan sosyalist bir gazeteci olsanız ve makarios ’u pek sevdiğinizden, birleşik bağımsız kıbrıs’tan falan bahsediyor olsaydınız, eoka b’nin avından sizi sadece adaya tepeden paraşütlerle inen türk bayrakları kurtarabilecekti. ezber bozmak hep türklüğe küfrederek olmuyor be pasam. bazen adamlar bunu bizim için de yapıyorlar. ahanda michael cacoyannis deyü pek meşhur bir rum yönetmenimiz attila 74 diye bir belgesel çekmiş, yüreğin kaldırırsa izle bak bakalım o yeşil hattan ay yıldızlı bayrak her iki tarafa da nasıl görünmekteymiş...
  
  veya diyelim ki avrupalı bir keşişsin. ms 9.yy’da yeni bir din kurmuş ve zürafa tanrıya inanmaktasın. bu amaçla çevrende de 2000-3000 kadar taraftar ve zürafa mümini toplamışsın. ayrıca insanların tavus kuşu boku yiyip eşek idrarı içerek yüce mertebelere ulaşabileceği gibi bir düşüncen var ve hep beraber bu ritueli merkür ’ün dünya ile belirli bir açı yaptığı günlerde uyguluyorsunuz. bu nedenle de her gün gök cisimlerini incelemek gibi bir adetiniz var ve geceleri de gökyüzü izlemi sonrası orgy etkinliği dininizin olmazsa olmazı... ms 9.yüzyılda bu inançları gölgesinde yasayabileceğiniz ve 3000 müridinizle birlikte başkent şehir meydanında toplanıp cayır cayır yakılmayacağınız, hatta iş aş verilip üzerine bir de güvenliğinizin sağlanacağı, sizden sadece gök cisimleri hakkındaki tecrübelerinizin isteneceği tek bayrak hazar türk imparatorluk bayrağıdır...yani doğu roma sancaklarına dokunmadan kafkaslara ulaşana artı bir can bonus....
  
  veya cengiz dağcı ’nın kitaplarında anlattığı kızılordu birliklerinden turkistan lejyonlarına uzanan bir kahredici mücadele alanına sahip kazakların kırgızların türkmenlerin, mesela kursk savaşı sırasında kirişi kırıp iran üzerinden t.c sınırını geçmeye çalışmaları esnasında muhtemel bir sınır karakolunda yaşadıkları duygu. elemanlar bu bayrağı görmenin yan basmakla eşit olduğunu, birazdan sınır devriyeleri tarafından yakalanmalarının an meselesi olduğunu ve bunun da sınırın 5 metre gerisinde ruslar tarafından kurşuna dizilmek anlamına geldiğini bal gibi biliyor ama bir türlü bu huzur duygusundan kendilerini kurtaramıyorlardı...bunların çoğu sağolsun milli şefimiz tarafından 1945-46 arası, ruslara teslim edilmiş ve kafataslarını delip hipokampuslarına ulaşan ilk mermi bilinçlerini kaybetmelerine veya aort damarlarına isabet eden ilk çekirdek carotid damarlara giden kanın devamına izin vermeyene kadar da o bayrağın altında bulunuyor olma huzurunu yaşamışlardır....
  
  her neyse, şimdilik bu kadar kafa şişirdiğim yeter... daha voyvodalardan kaçan sırp satraplarından, hollandalı ve portekizlilerden kaçan endonezyalılardan, engizisyondan kaçan simyacılardan falan da bahsedecektim ama vakit aleyhimize işliyor...ortadoğu ve balkanlar ise kimbilir belki de eski bir huzuru yeniden tadabilmek istiyor...