• her tarafta bir zimbirti. duvardan duvara hali, 88 kat perde, abidik gubidik objeler, okuz gibi möbleler. evde insan mi yasiyor esyalar mi? muamma. cozemedik su minimalizm olayini. oyle...
  • kapitalizmin yarattığı toplum baskısı sonucu "başkaları ne der?" düşüncesiyle alınan ve temelde fakirliği gizlemeye yönelik gereksiz, yanlış tasarımlı, f/p oranı düşük eşyalardır.

    (bkz: misafir odası)
    (bkz: misafir yemek takımı)

    sana resmen "kaptırılan" eşyalardır.
  • evin tümünü derlemek toplamak tozunu almak silmek süpürmek 2-3 saatten fazla sürüyorsa ya malikânede yaşıyorsunuz ya da eşyaya hizmet ediyorsunuzdur.
    tebrikler.
  • gereksiz büyüklükte gereksiz eşyalarla dolu evlere aşinalıktan dolayı doğruluğu tartışılmaz tespit. hiç kullanılmayan salonlarda hiç kullanılmayan mobilyalar ve göstermelik süs eşyaları... aslında sebebi bence çoğunlukla ev içinde kadın egemen anlayışın hakim olmasıdır.
  • özellikle eskiler bu konuda uzman. evler tıkış tıkış. ha şu zaman lazım olur diye her şey tutulup duruyor dahası komşunun çöpe attığı şeyler de alınıyor. bir diğeri de harcamak, almak moda olmuş. minimalist yaşama teşvik eden hiç bir şey yok. oysa kibu çok eşyalar bir çoğumuzun psikolojisini bozuyor.
  • ev değil belki ama, benzer bir örneği şu fotoğrafta görülebilecek durumdur. önce üstteki japonya versiyonuna bakın, bir de alttaki turkish versiyona. o kadar karmaşık ki, fotoğrafta kaç kişi olduğunu bulabilmek bile zor. her baktığınızda yeni bir insan keşfediyorsunuz. ben 15 kişi saydım ama göz kanaması geçiriyorum şu an.
  • (bkz: none of your business)
    sen minimalist takıl. ben eşyalı seviyorum, eşyalardan yürüyememekten haz alıyorum falan belki?
  • bu karikatürde gördüğümüz gibi olmasıdır. zannımca büyüklerimizin zamanından gelen bir alışkanlıktır bu. dedelerimiz ve ninelerimiz eski zamanlarda çok yokluk gördüğünden elde olanı elden çıkarmaya pek sıcak bakmazlar
  • anne evine gidince kafayi yiyecek gibi oluyorum.
  • anne evindeki kalabalık eşya güruhundan sonra oldukça minimalist bir yaşam alanım var.
    duvarlar boş.
    dolapların ve sehpanın üzerinde hiç bir süs eşyası yok. varolan eşyalar bi kaç çerçeve, 70lerden kalma bir telefon ve tv kumandası.
    halı, koltuk ve mobilyalar aynı tonlarda.
    çiçek yok. dantel yok. örtü yok. renk yok.

    çok mutluyum.
hesabın var mı? giriş yap