tansu çiller

• 1993 yılında başbakanlığı gündeme geldiğinde, savunduğu politikalar değil, "eğitimli, sarışın bir kadın başbakana sahip olan bir türkiye imajı" ekseninde değerlendirilmişti.
  
  bu tavır, ülkede en azından ii. meşrutiyet döneminden bu yana varolan ve cumhuriyet'ten sonra hepten bir saplantı halini alan "modern görünme" sevdasının bir ifadesiydi. bu argümana göre, sarışın bir kadın başbakan, "dünyaya" türkiye'nin "modern yüzü"nü gösterebilirdi. burada sözü edilen dünya, aslında sadece batıydı. modern yüzden kasıt ise, "batılı gibi görünen sarışın yüz"dü. en az bir asırdır yaygın olan bu aşağılık duygusunun etkisiyle şekillenen bu gibi düşüncelerin izlerine türkiye'de pek çok alanda rastlanabilir.
  
  "ezici çoğunluğu sarışın olmayan bir ülkede sarışın biri tarafından temsil edilmek neden bu kadar önemsenir?" gibi bir soru, ülkenin tanzimat'tan bu yana içinde bulunduğu ve cumhuriyet devrimleri ile birlikte daha da ileri bir uca taşınan aşağılık duygusu konusunda tek başına bir fikir verebilecek mahiyettedir. "olmadığı gibi görünme" arzusunun altında yatan ezikliğin yanında kendinden utanma (ve hatta kendinden nefret) gibi duygular da yok değildir.
  
  tema:
  (bkz: türkiye politikaları/@derinsular)