teessüf

• (bkz: teessuf etmek)
• (bkz: müteessif)
• (bkz: hayıflanma)
• "karşıma birdenbire ailevi nedenler çıktı. ayrılırken hepinize teessüf ediyorum efendim."
  
  (bkz: mateessüf)
  (bkz: teessüf ederim), teessüf etmek
  (bkz: esef), esefle, esefle kınamak, esefle kınıyorum
• vaktiyle düzgün konuları düzgün ve nitelikli cümlelerle ifade ettiği için takibe aldığınız kişinin bir yerden sonra yüz seksen derece değişerek her şeyi "çöp", "tırt" vs. ifadelerle, ergenlere yakışır seri ve yavan kelimelerle ifade etmeye başlaması karşısında duyulandır.
  
  sanırım pek çok insan, bir yaştan, bir yerden sonra, tamamlayamadığı ergenliğine dönüyor, belki de hem hayata karşı bir isyanını öyle tezahür ettiriyor ya da ilgi çekmenin yolunu her şeye muhalif olmakla, troll misali alaycı yorumlamakla bulmaya çalışıyor. her hâlükârda garip bir davranış ve değişim, dolayısıyla kendilerine ayrılan yere ve vakte de gerek kalmıyor.
• üzülme. kederlenme. hayıflanma.
• teessüf listesi:
  
  kötü insanları kovalarken kendi daha kötü bir insana dönüşmüş olanlara,
  ayıp edenlere, engellere ve aşk olsun engelleyenlere, hatta daha neler çocuk muyuz’a,
  en nihayetin de sığınılan “peki öyle olsun”lara,
  yersiz elektrik kesintilerine,
  bununla birlikte gelen yersiz su kesintilerine
  “acaba gelecekte ne kesintisine” diye düşündüren aklımın kirli odalarına,
  bazen en çok aklımın dürtüp duran bu kirli odalarına,
  otobüste koltuğunu geri yatıranlara,
  ayakkabı çıkaranlara,
  tüm neşenle iyi günler dilediğinde suratına öküz gibi bakanlara,
  garsona, kasiyere, hizmet sektöründe insana maruz kalan herkese it gibi davrananlara,
  yaz kış klima açmayan şoförlere,
  55 de yanıp evi ısıtmayan kombiye,
  ocakta taşan kahveye,
  bırak öyle kalsıncılara,
  özür dileyeni güçsüz görenlere,
  kendine özür dilemeyi yakıştıramayanlara,
  lütfeni ağzına almayanlara,
  teşekkür hak getirene,
  nezaketsiz üslupsuz beş para etmezlerin saygı nezaket ve değer veren herkesin üzerine basıp çiğnemesine yetmez gibi sindirmesine iyi olanı,
  lafını edip karşıdakine fırsat vermeden arkasını dönüp gitmeyi güç ve zafer sayanlara,
  iyi şeyler yapmak, gülümsetmek, iyi hissettirmek isteyen insanların heveslerini kursakta bırakanlara,
  iyilik ve güzellikle savaşmaya, devam etmeye, baş etmeye çalışan insanlara bir süre sonra “baksana, ne önemi var ki” diye düşündüren her şeye ve herkese
  …”