the dead brothers

• dead alain, dead pierre, dead delany, dead christoph’un kurduğu indie-caz grup.
  kendilerini “death swamp blues” olarak tanımlayan kardeşler, enstrümanları bakımından küçük bir orkestrayı anımsatıyorlar. tubalar, trombonlar, bas saksofonlar, akordeonlar ve bir megafon ile geniş bir the tiger lillies konsepti görülse de kendilerinde, martyn jacques fahişiliğinde bir sese sahip olmayan solistleri ^* sayesinde bu benzerlik çok can alıcı bir şekilde şarkılarda belli olmuyor.
  
  yelekleriyle beraber sıkı takım elbiseler ve silindir şapkalarıyla bir cenaze ciddiyetine sahip; kısıtlı hareketlerle beraber megafondan söylenen şarkılar ise “öteki dünyadan” duyurulmaya çalışılan sesleri anımsatmıyor değil. ölülerin hikayelerini anlatan bu ölü kardeşler, her fırsatta doğum günü şarkıları yapmadıklarını ifade etmeleriyle de müziğin eğlenceli haline kapılmamız gerektiğininin altını çiziyorlar.
  
  ve bir el yakalıyor kolumuzdan sıkıca, baştan çıkarıcı gülümsemesiyle bize dünyanın en güzel taraflarını göstermeyi teklif ediyor. ölü kardeşlerin gittikçe büyüyen kampanyası bu, elimizi versek kolumuzu kaptırırız gerçi...
  
  4 albümleri var şimdilik;
  
  dead music for dead people
  the day of the dead
  flammend herz
  wunderkammer
• geceleri güzel geçiren herifler bunlar.
  
  besame mucho'yu bir de onlardan dinleyin:
  
  http://youtu.be/hhomzv92vmm
• yeni zelanda, ingiltere, avusturya ve isviçreli üyeleri ile hercümerç bir grup olan, 1999 yılından beri müzik yapan bu abiler, nouvelle vaguenun erkek versiyonu gibi geldi bana. sesler aynı şekilde şuh, enstrüman desen zengin. bir değişik güzellikteler dinleyince yavaş yavaş uçuyor gibi oluyorum.^*