*

  • sonradan gormelere fazla gelebilecek aliskanlik. zira zavalli oyuncularin gelecegine comak sokan ayilar gordu bu ulke ..
  • saygısızlığı kaldırmayan ve buna müsade etmeyen görgü kurallarından oluşur. tiyatro seyircisinin, sinema seyircisine göre daha hassas davranmasını gerektirir.

    - temiz ve güzel giyinmektir. bu seyircinin kendisine olan saygısının yanında sanata ve sanatçıya gösterdiği saygıyı da sergiler.

    - alkış her zaman takdir unsuru değildir. ıslık ise küfürden beterdir. en güzeli, oyuncunun emeğini yükseltecek ve beğeniyi gösterecek kıvamda alkışlamaktır.

    - yiyecek, yemiş ve içecek tüketilmesi uygun değildir.

    - sahneye ya da oyuna müdahele, ordunun yönetime el koyması gibi bir şeydir.

    aslında temeli tek olan kurallardır: saygı, saygı, saygı...

    unutulmamalıdır ki; her seyircinin bir oyundan aldığı verim farklıdır. bu nedenle her kitle, oyunda ki aynı kısıma tepki vermez. seyircinin gösterdiği reaksiyon hangi sahnelerde ağırlıktaysa; seyircinin tipini ve beklentisini göstermektedir. bu kabul edilebilir bir durumken, tiyatro adabı denilen toplumsal kurallara aykırı davranılması kişinin algısından ziyade terbiyesini göstermektedir.

    şarkı söyleyen bir şahne sanatçısının, bulunduğu mekanı terketmek için şarkısının bitmesini beklemek nasıl ki bir nezaket örneğiyse bir tiyatro oyununu paldır küldür terk etmek; sanata, sanatçıya ve kişiye yapılan edepsizlik örneği olup yapan kişinin en basitinden aile terbiyesi almadığını gösteren yani kişiye ve yaşantısına dair ipuçları veren kurallardır.
  • mühimdir.
    anırarak gülmemek ve konuşmamak mesela. bu gece haldun taner'de vardı bi ayıcık.
  • fotoğraf çekmemek, illa fotoğraf çekmeniz gerekiyorsa da flash kullanmadan ve makineyi yukarı kaldırmadan sadece bir iki poz çekmek gibi insanları rahatsız etmemek üzerine kurulu tiyatro izleyicisi adabıdır.
  • kesinlikle "tamamıyla aksiyon dolu bol gürültülü hollywood filmlerini" izler gibi olmayan hareketler bütünüdür.

    saatinize bakarken bile ses çıkartmamaya gayret ediyorsanız bu terbiyeden payınızı almışsınızdır. istediğiniz oyuna rahatlıkla gidebilirsiniz.
  • dün akşam guguk kuşu izlerken en becereksizlerinden birine denk geldim, adam zeki, her dakikayı önceden tahmin etti, e mal! onlar tahmin edilmeyesi miydi, değildi, haydi onu geçtim, niye içinde tutmuyorsun, senin yanına oturan adama koyayım ben önce, bilgi verdiğini sanıyorsun, o da ağzına vurmuyor.

    tiyatro adabı önemli, en kötü oyunda bile sabrını, içinden taşanları tutup, seyirciyle yüz yüze olan tiyatro elemanına, oyuncuya saygı duymak zorundasın beceremiyorsan lütfen evde oturup televizyon izle, sen televizyon izlerken daha güzelsin. tamam karşında çoluk çocuk yok, senin iki lafına kulağı çalınıp dağılacak oyuncu yok sahnede ama sence kaç insan seni dinlemek zorunda, sinemada ne yapıyorsun sen, kapatmıyorsun o telefonunu ve bağıra çağıra tahminlerini yürütüyorsun değil mi? işte o yüzden o yaşına kadar öğrenemediysen otur televizyonunu izle. ben öyle aman adam hiç değilse tiyatroya gelsinci değilim, gelmesin. otursun evinde çekirdeğini çitlesin. eğer ki telefonunundan oyundayken facebook'ta durumunu güncelliyorsa otursun evde, bilgisayarından rahat rahat görsün facebook'unu.

    tiyatro adabı zor değildir sadece tiyatroya meslek gözüyle bakabilmeyi gerektirir.
  • adaptır işte; insanlığın bütün adapları gibi bi'şey; diğerlerinden ne eksik ne fazla.
  • yandan sahneye firlayip götünü acmamak mesela.. böyle bi eyleme giriseceksen etek trasi ol bari.
  • boo dergisinin ikinci dönem ilk sayısının yedinci sayfasında sırasıyla şöyle ifade edilen adaptır:

    -oyun başladıktan sonra salona girilmez. izleyiciler, ışıklar sönmeden yerlerini almalıdır.
    -oyun başlamadan evvel cep telefonlarının kapalı ya da sessiz durumda olmasına dikkat edilmelidir. kol saatinin alarmını da söndürünüz.
    -oyuncular sahnedeyken sağınızdaki solunuzdakilerle asgari miktarda fısıldaşınız.
    -öksürüklere, hapşırıklara boğulan seyircinin, önündeki koltuğun dibine eğilerek dikkat dağıtmamaya çalışması hoş bir düşüncedir.
    -tiyatroda, televizyon programlarında görüldüğünün aksine, tezahürat yapılmaz.
    -oyun esnasında alkış yapılmaz, bitince oyuncular ayakta alkışlanır.
    -oyun esnasında su haricinde yiyecek-içecek tüketmek olmaz.
    -oyun izlenirken çiklet çiğnenmez.

    metnin hakikisini görmek isteyenler şuradan gelsin: http://issuu.com/…s/boo_01?mode=window&pagenumber=7
  • tiyatro sevgisinin azaldığı günümüzde gidenleri, yolu bir şekilde düşenlerin bu adaptan bihaber olduğu davranıştır.

    bu adabın başkahramını sessizliktir.

    sadece oyunu izlemek, gerektiği gibi gerektiği yerde davranmaktır.

    zor bir şey değil aslında ama bilmeyene zor olabilir.
hesabın var mı? giriş yap