• ibn sina'nın düşünceyi varlığı dayandırdığı, varlık bilgisini açıklamak için kullandığı örnek. burda boşlukta bütün duyuları kapalı, duyusal hiçbirşey şey elde edemeyecek olan-gözleri, kulakları kapalı vs.- bir adam var. bu adam herşeye rağmen kendi varlığını bilir diyor ibn sina da.
  • ibn sina'nın kendini bilme üzerine kullandığı metafor (insan-ı tair / floating man).
    “….havada bir an asılı durduğunu varsayarak vehmedersen, kendini her şeyden habersiz ancak varlığının sübutundan haberdar olarak bulursun”
    yani insan, hiçbir şey bilmese dahi kendi varlığının bilincindedir.
    organlar giydiğimiz giysiler gibidir. bilincimiz, sürekli olarak kıyafet giydiğimiz için kendimizi onlarsız algılayamayışımız gibi, bedenimizi benliğimizin bir parçası gibi algılar.
    biz organlarımız olmasaydı da, görmeseydik, duymasaydık, algılamasaydık da kendi benliğimizin bilincine varmış olurduk.
  • yabancı literatürde floating man olarak da geçer. ruhun yapısal bakımdan bedenden farklı, madde dışı, cisim dışı bir töz olduğunu kanıtlamak için ibn-i sina tarafından ortaya atılan ilginç bir zihni deney. ibn-i sina zihinde, dolayısıyla ruhta ve onlarda olup bitenlerin maddi olmadığını veya maddenin nitelikleriyle açıklanamayacağını/ona indirgenemeyeceğini ispat etmek istiyordu elbette. özellikle ontolojide idealizm bağlamında hayli tartışmalara sebep olmuştur.
hesabın var mı? giriş yap