uğruna

• uğruna ... bizim oralarda hatta daha da özelleştirmem gerekirse , benim kütüğün kayıtlı olduğu köy ve çevre köylerine ( oralı insanlara ) özgü olabilir : biri bir yere giderken " nereye " diye sorulmaz. " uğruna " denir.
  
  anamla gezmeye diye çıkıp mahalledeki komşulardan birinin " nereye " diye sorması ile yürünen o yol geri dönülür ve evde oturulurdu kös kös . başıma çok geldi . rahat 10'unu hatırlarım.
  çocuklukta aşılanan en güzel batıl inancım herhalde ...
  
  uğur ile ... uğra ... kelime kökleri benzer .
  
  uğra- ve uğur bize ne kadar farklı geliyor aslında değil mi ?
  
  uğruna , nereye gittiğini merak etmiyorum işin denk gitsin-rast gelsin-yolun açık olsun .. düşününce ne kadar ince bir kelime .
  
  uğra... uğur... uğruna ...
  
  uğradım ... iyiydi , hoştu ...
  
  iyisin iyi . kal sen buralarda ... gitmesin , gözlerinden bile iyi olduğu anlaşılan insanlar o çok güzel atlarla . ya da dön sen buralara . tabiki uğruna ... uğurunla ...
  
  biraz beni anla diye yazdım birkaç aydır girdileri , öncekiler serseri tosbağalığımdandı ( ve bu takma adımı bilen sadece bu takma adı bana yakıştıran adamdı ) . görünmez olmayı ..seviyorum . bilinmezlik , bilinmemek benim gibi bir hissiz yığın için daha iyi . aşk kokan kelimelerin , saf iyi bir kalbin kadını değilim ki ben . ha bir tuzlu fıstığa bile aşıkmışım gibi şiir yazabilirim bu ayrı . kaosum . en sevdiğim şiirin cümlesi gibi bakımsız mavi gözlerim var da güzel laflı değiller , istanbul'a da benzemez gözlerim ..o şiirdeki bahsi geçen gözler gibi . bakışımla dövüp ağlattığım insanlar oldu da ( bu karadenizli da'sı ) daha ne diyeyim . acılarım var , kapanmayacak yaralarım ...ondan bundan kalanlar , kendimden kaynaklananlar . geçmediler hafiflediler ...ara ara aklıma gelmiyor değiller . acıya bağımlılığım yok da sanırım acı eşiğim biraz yüksek . öyle bir şey ki bu bazen bir anlık bir düşünce ile giriyor ve sadece o acılar var gibi hayatımda ; katlanılmaz oluyor ben unutmak için içtikçe *içtikçe ve **içtikçe en derinimdekilerle , kan bağım olanlar hariç kimseye tam olarak fısıldayamadığım şeylerle başbaşa kalıyorum ...bu acılar geldiğinde yalnız değilsem ve içiliyorsa o masada ülke mi kurtarılıyormuş , şu şarkı nasılmış , kim kiminle yatmış , kim kime aşıkmış , dolar kaç lira olmuş , kim hangi kitabı okumuş sikimde olmaz . susarım ve içki şişemi/bardağımı masaya vururum beni olgunlaştıran acıların şerefine ( kimse de napıyorsun lan sen demedi ve şimdi düşünüyorum seninle içerken hiç yapmadım bunu ) . ben acılarımı içki masasına meze yapmam , masanın beyaz örtüsünde toplanıp çöpe silkilemez ki onlar , ona buna bulaşır . ruhunun güzelliğini hissettiğim insanın yanında ağlayabilirim sadece mesela , yoksa hep yalnız . kaba taslak bir hesap yapınca şimdilik güzel bir hayatım oldu , mutluluklarım acılarımdan daha çok . güzel hatıraları anımsarım onlardan söz ederim , sessiz değilim o konuda ... bir insana karşı nefret duygusunu taşımadım ve bilmem de ( neden : çünkü bebeklere bayılırım ve kötülük görmedim hiç onların gözünde yani özde iyilik olduğuna inanırım . ) kızarım , bağırırım , gerekirse konuşmam vs. ama kin tutmam . tutamam . naparsa yapsın isterse iftira atsın ( ki attığı iftira gerçek olsa bana dönmez zaten ) benden yardım istediyse elimi uzatırım . uzakları görürüm .. kimseye fal bakmam ( üçü beşi tuttu namım yürüdü bir ara yani bence bok gibi fal bakıyordum çünkü ben konuşurken çok akıcı konuşamam zihnimde birden çok şey olur genelde kelimeler kopuk kopuk çıkar ağzımdan ) . tek bir tanrıya inanırım ? neden ? çünkü olmadığına dair sorulan her soruya cevap olarak ama yok da diyemiyorsun . ve birden çok tanrı'ya inanamam bu da neden ? kavga çıkardı kesin yamuk yumuk bir düzene gözlerimizi açardık düzen dediğim doğa/uzay . ve hissediyorum . teyzem kahkaha ile anlatır , 2 yaşlarındayken bizim köydeki dik tarladan onların arkasından yalnız başına yürümeye çalışan ben " alla , alla " diyormuşum her adımımda . oğlunun ölümünden sonra ilk kez o zaman gülmüş ve küçük yeğenine bakıp allah da seni güldürsün demiş içinden hep gülmedim be teyze . içimden atamam ki ben bu inancı . ha bazılarına göre dinden çıkacak kadar farklı görüşlerim de yok değil ama onları dinleyecek değilim . dışımın az ya da çok olan güzelliğini siktir et . içimin güzelliğini hissettirebildiysem yeter . kendimi anlatmayı pek beceremem ben , abartıp kendimi övmeye ve ukalalığa kayıyorum . kaosum dedim işte sadece kaosum ... karamelkrem takma adıyla son girdim olsun .
  
  beni okuyup okumayacağında da net değilim ama umarım o kadar da kızdırmamışımdır elleri güzeli ...
  
  bu kez bana uğruna ...
• "çoğu insan hayatının düzyazısına büyük yatırımlar yaptığı için iflas eder. insanın şiir uğruna kendini mahvetmesi bir onurdur." oscar wilde
  
  "ölümsever kişilere göre adalet yanlışsız bir bölme işlemi demektir; bu kişiler, kendilerince adalet saydıkları şey uğruna ölmeye, öldürmeye hazırdırlar." erich fromm - sevgi ve şiddetin kaynağı
  
  (bkz: uğruna ölünecek kişi)
  (bkz: uğruna şiir yazılmış kadınlar)