ünite dergisi ^*

• ilkokullarin bastaci nesriyattir.saman kagidina basilir, renkleri kayar, birbirine girer, arka sayfasinda komik olmasi icab eden karikaturumsu bir seyler bulunur idi.
  en kral hadisesi de ataturk un basindan gecen olaylarin nakledildigi mini paragraflar idi.misal:
  ataturk koca yusuf un bir musabakasini izlemeye gider.koca yusuf herkesin gosunu amerikan bayragina cevirir, odulunu almak icin pasaya yaklastiginda ataturk kendisine:
  "demek sen cihan pehlivanisin, benle de guresir misin?" der
  koca yusuf utanir "aman efenim siz cihan komutanisizni bin ulkeyi dize getirdiniz ne haddime" der
  ataturk te sanirim bunun uzerine"afferin akilli ol." gibisinden bisi diyordu.(oysa ki ben sporcunun zeki cevik ve ayni zamanda ahlaksini severim vecizesini tam burada soylese cukl oturuyomus)
  boyle nobran burnu havada, herkese kendinin ne kadar ulu oldugunu ispatlamaya calisan bir ataturk portresi cizilmeye calisilirdi, ki yanlisti berbatti.ben sonra okudugum ataturk biografilerinde hic boyle bi insan gormedim.
  bu nesriyat hala var midir bilmiyorum.varsa umarim bizim donem oldugu gibi degildir.
• biz bunun gorsel unite dergisi versiyonunu okumustuk. her ay basi yeni sayi gelirdi. ve kolinin en ust dergisi iplerden yipranmis olurdu. bu sebeple pek ragbet gormezdi. bu dergi elinde patlayan cocuk cok bozum olur, uzulurdu.
• yeşil olurdu bu derginin kapağı ve sınıfa geldiği gün hemen merakla, baştan sona göz gezdirilirdi, kokusu güzel olurdu sayfaların... öğretmen dergileri dağıtırken, ya da dağıttırırken " yarın dergi parasını getirmeyi unutmayın çocuklar" diyene kadar keyif verirdi o dergi... dağıtım ve inceleme sürecinin dersten 10-15 dakika yemesi de cabasıydı...
• test soruları ilkokul insanı için dahi fena halde kek olan alıklaştırıcı yayınlar
• her yeni sayisinda yeniden dogmus gibi oldugum , kendine has bir kokusu olan hemen arkası cevrilen ilkokul dergisi.
• her bir sayısının kapağı farklı renkte olurdu bunların. hep "bu kez temiz kullanıcam, ünite bittiğinde ilk günkü gibi olacak dergi" denirdi ama ünite sonuna doğru deginin kapak sayfası kaybolurdu. sayfa kenarları tırtık tırtık olurdu. her şeye rağmen o derginin kokusu... mükemmeldi.
• (bkz: çevremizde sonbahar)
• beden eğitimi sayfası bile vardı.ucube oyunlar anlatılırdı bu sayfalarda biz yine bildiğimiz top tepmeden,yakalamaçtan şaşmazdık.arkasındaki karikatürü ilk önce kim okuyacak rekabeti yaşanırdı.vucudumuzu tanıyalım ünitesi en sıkıcı olanıydı.
• $imdiki aklımla velet halime akıl erdiremediğim olay olarak, biz bu derginin "$ifresini" çözmü$tük.
  her ay paket ile gelir, içinden test çıkardı bu derginin ve unite sonunda örtmen bu testleri dağıtır sınav yapar, kontrol eder cevaplarını verirdi.
  her testin cevap anahtarı bir önceki sınav sorularındaki seçeneklerin 1 kaydırılmı$ı çıkardı.
  misal, geçen test cevabı a olan soru, bu testte b çıkardı. d ise a ve böyle giderdi.
  tabi ciniz ya, örtmen kalkıp sormasın g.t olmayalım sağa sola diye masuzcuktan 1-2 yanlı$ sallardık, bazen bunlar en kolay sorulardan biri çıkar, örtmen ayıplardı "aa bak bunu yapmı$sın, bu kadar kolay soruyu niye yapamadın" der, tatlı bi fırça atardı. "ee örtmenim tikkatsizlik yapmı$ım" falan der geçi$tirirdik. hey gidi be..
• (bkz: vücudumuzu tanıyalım)