unutmadık ^*

• yaralı bayramlar geçti
  mevsimler, bütün anlamlarıyla
  yüreğin koyu yerinde birikenler
  kendi takvimleriyle gelip geçtiler
  gelip geçti şehirler ve ölüler
  unutmadık
  topraktan çobanyıldızına değin
  hey yer
  her şey
  mümkündü
  nazım kadar coşkulu
  aragon kadar aşık
  lorca kadar yaralıydık
  unutmadık
  orada bir coğrafya yağmalanıyor
  orada gazetelerin ofset baskısı
  orada yeniden yazıyorlar 835 satır
  ve umudunu kaybetmeyen şehirler
  gökyüzünün karanlık kefeniyle örtük
  yıldızların delik deşik ettiği ölüleriz
  adsız ölüleriz
  adları bir coğrafya ile yan yana yazılan
  gövdelerinizi unutmadık, unutmadık hiçbirinizi
  savaşlar ve pazarlar çağıydı
  aynı silahlardı kullandığımız
  aynı çarşılar aynı kandı
  sevgiye ve kurşuna açılmayan yüreklerden geçtik
  pusu yataklarından, dağılmış bahçelerden
  viran tarihten
  uykuları çevik, namlularını oğulları gibi seven
  çocuklar gibi kusup
  kırda gelincikler gibi gülümseyen
  müsademe çocuklarını gördük
  geçip gidiyorlardı
  tarihin en uzun gecesinden
  pazarlarda aynı kan
  aynı paranın değiş tokuşunda
  karanlık çarşılar
  aynı kanlı tarih her defasında
  bir biz kaldık bu kadar içindeyken hayatın
  ölüme yakın duran
  bir de on binlerin korosunda haykıran
  intifada intifada intifada
  iki güzelliğimiz vardı bizim
  ufkumuzdan inen
  ve bir daha geri dönmeyen iki güzelliğimiz
  birini kurşunlar, ötekini ofset baskılı resimler aldı
  otuz üç kurşun sıkıldı her birimize
  kutuplar kadar uzak, baba ocağı kadar yakın
  doğunun gündüz ve gecelerinde
  otuz üç yıldız
  hala ışığını gönderiyor bize
  birkaç çakmaktaşı cebimde gezdirdiğim
  birkaç karanfil
  yol için ipek, uyku için maya
  kalbiniz için
  kara bir yemin gibi çırılçıplak
  kelimeler getirdim
  kaybolmuş yüzyılların vatanında
  ölümün erken takibe aldığı çocuklar
  dağlarda değilim sizinle birlik
  yalnızca mataranıza su vermeye geldim
  nazım kadar coşkulu
  aragon kadar aşık
  lorca kadar yaralı
  serap ile hakikat arası
  çağın aşamadığı uçurumlarda
  gider gelirim gider gelirim
  efsanelerin çeşitlendigi yol ağızlarindaki büyük kamaşma
  anda gizlenen zaman
  ateşin avesta dili
  bitkiler, otlar, kökler
  dağlanmış dil, narın rengi
  on binlerin dönüştüğü uğuldarken
  doğunun yeni defteri
  topraktan çobanyıldızına değin
  her yer her şey karanlık bir pusuda
  yazının, tekerleğin, tarihin
  ilk çocuklarından
  ey büyük mezopotamya
  iki bin yıllık gece
  dön geri bak
  kardeşlerim ölüyor kalbimin doğuşunda
  
  böyle de bir murathan mungan şiiri...
• faili mechul cinayetlere kurban giden pek cok aydinin, ne yazik ki sadece olum yildonumlerinde anilirken soylenen kelime...
• (bkz: sevim tanürek)
• ali ismail korkmaz