uruç ^*

• tasavvufta bir devir nazariyesi vardır..
  alem-i gayb'ten alem-i şuhud'a inen varlık ilk önce cemad, sonra nebat, hayvan, en sonra insan suretinde tecelli eder. kudretin bu sırrı, bu şekilde anasırdan geçerek insan mertebesine yükselince, asıl hakikatından haber haberdar olmak ve aslına dönmek ihtiyacı duyar. ondan sonra derece derece yükselerek hakka vasıl olur. alem-i gayb'dan alem-i şuhud'a inmesi seyr-i nüzul, tekrar anasırdan yükselerek aslına kavuşması seyr-i uruç'tur.
• arapça kökenli bir kelimedir. tam karşılığı "yukarı çıkmak"dır. fransızca'sı "ascension" olan kelime, hristiyanlık'ta isa'nın dirildikten 40 gün sonra zeytindağı'ndan göğe yükselmesini temsil eder. islamiyet'te isa'nın göğe yükselişini tanımlamak için uruc kelimesi kullanılmıştır. muhammed'in göğe çıkışı da "mirac" olarak adlandırılmıştır.
  
  uruc ve mirac ayrı köklerdendir.
  mirac, merdiven anlamına gelen arapça bir kelimedir.
• yükselme.
• yukarı çıkmak. yükselmek.
  yükselme.
  yükselme, çıkma.