uyku arkadaşı

• bebekken ayı yogi, gençken platonik sevgili, yetişkinken eş, yaşlanınca da ilaçlardır.
• çoğu zaman büyüdükçe yalnızlıktır.
• (bkz: security blanket)
  (bkz: transitional object)
  amerikan pediyatri akademisine göre çocukların güven duygusunu geliştiren bir şeymiş.
  yavru uykusunda buna sarılmaya, dokunmaya, koklamaya alıştıkça uykusunda bile yalnız olmadığını hissetmeye başlar ve korkulardan uzak büyürmüş.
  
  bebek-ebeveyn ilişkisini de güçlendiren bir şeymiş.
  çok ilginç detayları var bu uyku arkadaşı alışkanlığının... ecnebiler çok kullanıyorlar çocuklarında. önce anneler birkaç gün bu zımbırtıyla uyuyorlar (artık oyuncak ayı olur, minik bi battaniye olur, herşey olabiliyor bu meret.) -ki kendi kokuları geçsin ve bebe daha kolay alışsın, kendini annesinin koynunda kollarında hissetsin.... sonra yavaştan bebeye vermeye başlıyorlar.
  
  uykuya geçişi de kolaylaştırıyormuş, uykusuz analara duyurulur.
• oglumun havhavi(son derece sevimsiz kocaman bir kopek) evimizin en degerli parcasi taaa bebekliginden beri. bizde kendisi onu uyku arkadasi olarak secti acikcasi dolayisi ile sans eseri gelisti fakat mutlaka bebeginizin bir uyku arkadasi ile arasinda bag kurmasini saglayin.gerisi onlar halleder ama siz bebeginiz isteyene kadar ona cok iyi sahip cikin.
• bebeğiniz kendisine bir uyku arkadaşı edindiyse ilk işiniz gidip o arkadaşın yedeğini almaktır. benim 15 aylık sıpa 7 aylıktan beri tavşanı olmadan hayatta uyumaz. yedekleyin ki uyku arkadaşına kusar işer başına bir şey gelir dımdızlak kalmayın ortada kuruyana kadar.
• 25 yaşımdayım ve hala efil adında bir kuzum var peluş.
• en güzel uyku arkadaşı için (bkz: yatakta kendi kendine düşünürken lafın lafı açması)
• beyaz gürültü^* sayesinde yenidoğan ve kolik bebeklerin rahatça uykuya dalmalarını sağlayan oyuncaklara verilen isim.
  
  peki bu uyku arkadaşı/uyku yardımcısı neye benziyor, nasıl çalışıyor diyenler için yerli üretim bir tanesi: https://budizzz.com/^*
• 26 yaşımdayım ve 3 yaşımdan beri dokunmadan uyuyamadığım bir tanesine sahibim. 13-14 yaşlarımda annem attım demiş ama aslında saklamıştı artık çığırından çıktı bu iş, bu kız büyüdü, bu ciddi bir obsesyon haline geldi diye. 4 ay kadar sonra taşınırken bulmuş da anneme küsmüştüm günlerce "nasıl yaparsın bunu, ben günlerce uyuyamadım" diye. hala uykum gelince elim gider, bir ararım. eskidi, yırtıldı ve hatta kısım kısım paramparça. artık bırakmaya, vazgeçmeye falan da uğraşmıyorum. evden uzak kalmam gerekebilecek durumlarda da ne olur ne olmaz diye yanıma alıveriyorum.
• eşiyle sevişmeyen insan.