uzak yıldızlar

• ahmet özer şiiri:
  
  uzak yıldızlar
  
  beni alır götürürsün/yollar geçeriz
  masal köprüleri ardımda kalır/taş saraylar
  ay dağın ardına dökülür usulca
  büyük bir göç başlar çocukluğuma
  
  beni katarsın düşlerine/aşklar tazelenir
  yapraklar ışıldar/suyun sesi köpürür/günler uzar
  uzak yıldızlara sefer eyleriz
  
  alır gideriz gökyüzünü bulutlardan çekerek
  yorgun kalbimi tutarsın tutuşan ellerinle
  tepeden tırnağa bir aşkın gizi dolar damarlarıma
  
  bir şiir olur ömrümüz/yağmuru anlatan
• "eszter balinayla ilgilenmez, uzak yıldızlara benzeyen saf sesleri yeniden bulmaya ve piyanosunu aristoksenos'un antik öğretisine göre akort etmeye (piyanosunun akordunu bozmaya) çalışır. janos ise, kozmosun -armonisinde yaratıkları da içeren- düzenini görür ve bu düzenin ışığını evhamlı bakışlarında taşır. ve naif ile bilgeyi birleştiren jestlerin sevecenliği, antik felsefecilerin sevdiği "yıldızların arkadaşlığı" ifadesindeki gibidir. bu ikili, yalnızca kendilerine ait bir duyusal düzen oluşturur." jacques ranciere - bela tarr le temps d'apres
  
  (bkz: uzak yıldız)