uzaktan o bakan hani olması gerekene şiirdir

• bir erbil yaşmaklı şiiri.
  
  "bu göğümü anladın
  gözlerin senin değil
  başkası da anlamış mıdır
  
  o zaman bir rüzgar esmesin nasıl uçarsın
  yüzünde iki hatırlı biri unutulu
  biri unutmasız taşlar gibi eski
  çekilirsin
  sert düş hakkını ver kırık sevdanın
  orta yeri tüy kanar
  
  uçları düğümledik teyelledik
  yetirmez
  bir harfinin ağırlığı bak
  görülen mesafenin sonsuz aralığında
  genişler de kalmaz ya gün sözleri
  bu evvelsi öbür
  gök sonluluktan kovulu
  iplerimi sıkı tut
  diğer asılılarla tamamen yalnız değiliz
  dağınık acısı hepimizin
  kuru yataklar gibi kıpırtısız
  bu su hiç akmaz"
  
  galiba buna orta yerinden ateş etmek lazım, öyle bi şiğir.
• bir gün ülkü tamer kitapçıya girer, kapıda bir görevli kendisini tanır. biraz sohbet ederler; şiir ve edebiyat konuşurlar. görevli bir kitap çıkarır raflardan birinden ve ülkü bey'den imzalamasını ister. ülkü bey gülümser, çünkü kitap kendisinin değildir. kitabın üzerinde "erbil yaşmaklı" yazmaktadır. ama bozuntuya vermez, kitabı imzalar. birkaç kitap alıp gider.
  
  ülkü bey bir gün kitap fuarına gider. şiir dinletisi olan bir standa yaklaşır. kitapçıdaki görevliyi tanır ve gülümser. dinleti bitince görevlinin yanına gider, çantasından kendi kitabını çıkarır ve görevliye imzalatır. işte o görevli erbil yaşmaklı'dır. o günden sonra çok sıkı dost olurlar.
  
  işte bu şiir o gün kitap fuarında yazılmıştır.