vefalı ^*

• vefa lisesinde okuyan veya zaninda okumus kisi; kendisine yapilan bir iyiligi bosa cikarmamis, kalleslik yapmayan... tam zitti vefasizdir.
• türk dil kurumu sözlüğünden aynen alıntıdır:
  
  vefalı (sıfat)
  vefakâr.
  "hatırda kalan şey değişmez zamanla / ne vefalı komşumuzdun sen fahriye abla"- a. m. dranas.
  
  demek ki neymiş. fahriye abla gibi ablalar vefalı imiş. diğerleri vefasız.
  sözlerini de yazayım tam olsun:
  
  önce upuzun, sonra kesik saçın vardı;
  tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı.
  içini gıcıklardı bütün erkeklerin
  altın bileziklerle dolu bileklerin.
  açılırdı rüzgârda kısa eteklerin;
  açık saçık şarkılar söylerdin en fazla.
  ne çapkın komşumuzdun sen, fahriye abla!
  (bkz: fahriye abla)
• kendime göre ben: tam bir am biti; dört koldan saldırır, sarılır. yumuşak vefalı, hafif kaygan. ebedi edebi.
  
  (bkz: vefa/@ibisile)
• centilmen bir sokak köpeği.