velar n

• ilgili baslikta da ifade edildigi uzere, nazal, burundan gelen demektir. nazal n ise, n harfinin burnun deriniklerinden geniz yakinlarindan cikartilan, n ile g harflerinin bir kombinasyonu gibi anlasilan versiyonudur. antalya ve goller yoresi sivesinin temel taslarindan biridir.
  (bkz: nazal)
• aslında velar n denmesi gereken ve ne yazık ki transkripsyonu ilk olarak osmanlıca'da öğrenmiş olan zavallı türk dili edebiyatı öğrencilerini linguistik derslerinde rezil edebilen ses.
  (bkz: dilbilim sinavinda garip sesler cikarmak/#2553108)
• (bkz: nazal n)
• (bkz: turkcede silueti olmayan ses)
• klavyede ñ harfini yazamıyorsanız şuraya bakabilirsiniz: ispanyolca ñ harfi nasıl yazılır
  
  kıbrıs türkçesinde hala varlığını sürdüren bir sestir.
  ispanyolcada ñ harfiyle ifade edilir.
  eski türkçe yazıları bugünkü harflerle yazarken "ng" diye yani nun+kef olarak yazıldığı da görülür. mesela (bkz: divanu lügat it türk) ming = biñ, meng = beñ(ciltteki ben)(bkz: mengli giray), te(ng)ri = teñri vs...
  sonradan sanırım yaklaşık 10uncu 11inci yüzyılda nun harfi terk edilmiş nazal n'ler sadece kef ile gösterilir olmuştur.
  osmanlıcada da normal n harfi nun harfi ile damaksıl n harfi ise kef ile gösteriliyordu.
  
  tabi damaksıl n ile telaffuz edilen kelimelerde ñ her zaman n'ye indirgenmemiş g'ye de indirgenmiş olabilir.
  ecnebilerin mongol dediği millete moğol dememiş, doğu türkçesindeki tonguç'un batı türkçesinde doğuş olması buna örnek olabilir.
  
  bugünkü ingilizcede de -ing kalıbındaki fiillerin sonundaki g çoğunlukla okunmaz ve onun yerine bu damaksıl n sesi çıkarılır.
• ispanyolcadaki ñ harfi bu durumda pek yerinde bir secenek degil, kanimca. ispanyolcadaki ñ harfi "n" ve "y" harflerinin birlikte okunmasi gibi bir ses cikarirken (harfin kendisi zaten "enye" diye okunuyor), kibris türkcesindeki ses daha cok "n" ve "g" seslerinin birlesiminden meydana gelir. bu ses icin fonetik alfabesinde ayri bir sembol da vardir ("n" harfinin kuyruklu versiyonu gibi).
  
  (bkz: http://en.wikipedia.org/…national_phonetic_alphabet)
  (tabloda nasal-velar olarak gecen ses oluyor kendisi)
• ingilizcede çokça kullanılan bir sestir. örneğin, /ng/ ile biten sözcüklerdeki son ses nazal n'dir (ya da /nk/ ile biten sözcüklerde /k/den önceki ses nazal n'dir). ipa'de kuyruklu n olarak gösterilir. standart türkçede olmadığından ingilizce öğrenen türklerin en çok yaptığı telaffuz hatalarına örnek teşkil eder.
• (bkz: nuri kantar)
• geniz n'si. türkçe'de var olan, ancak yazıya n harfi kullanılarak geçirilen bir ses. ingilizcesi nasal n. öncelikle aramaya inanıp bulduğum şu girdiye yönlendireyim: (bkz: #9144820)
  
  iç anadolu'da da var olmasına rağmen, bu sesi içeren kelimelere ben çoğunlukla güneybatı anadolu'da rastladım. bununla ilgili olarak da şöyle bir tez geliştirdim^*: likyalıların dilinde bu sesin var olduğu biliniyor. likyalılar da yeryüzünden bir parmak şıklatmasıyla yok olmadıklarına göre, bazı kelimelerini ve/veya seslerini, karıştıkları toplumlara taşımış olabilirler.
  
  (bkz: ganırmak)
  
  bu sesle hayatında karşılaşmamış insanların bu kelimeleri geniz n'si ile okuyamayacağını tahmin etmekle beraber, derdimi anlayan suserlerin bu başlığı bu sesin örnekleriyle ve hangi yöreden olduğu bilgisiyle doldurmalarını umuyorum. buna göre bu tez çürüyecek ya da yaşayacaktır.
  
  son olarak (bkz: #4265449)
  
  girdinin geniz n'sinden nazal n'ye taşınması üzerine edit: nasal n'i, nazal n olarak türkçeleştiren dilbilimci olacak şahısları kınıyorum. konu nazal n olarak araştırıldığında bazı orta asya dillerinde de var olduğu görülüyor. dolayısıyla likya tezi kendiliğinde çürümüş oluyor.
• muharrem ergin'in adına ısrarla "arka damak ünsüzü" dediği ses.