• nevzat çelik'in şiir kitabı.
  • "..ellerim yüzümde geziyorum

    yağmurlar yağmazdı eskiden böyle

    günlerdir yüzümün ıslaklığını yağmura yordum

    sen yoktun
    belki yağmur

    ben kederimi ellerinden tuttum.."
  • korkudan kaçıp içime
    hapsetmeyecektim kendimi,
    derinliklerimde durup günlerce
    gözlerimi kapatıp üstüme
    beni eriten
    beni bitiren
    beni büsbütün yeni bir kurban gibi dirilten
    beni yaşatan dansını izlemeyecektim
    yağmur yağmasaydı eğer..
  • şafak türküsünden sonra yazdıkları gayet başarılı olsa da pek bilinmiyor sanırım. ritim ve fonetik olarak da mükemmel bir şiir. imgesel yoğunluğunu da çok beğenmekteyim. ne zaman yağmur yağsa aklıma geliyor. askerde nöbetlerde edremit'in yağmuru dinmezdi, ezberden okur dururdum. bu sabah da yagmurla beraber geldi aklıma açtım hemen. kısa bi kesit paylaşayım.

    "arabaya bindirdiler adamı
    buğulu cama dayadı ıslak burnunu
    kolları bağlı değildi farkına varmadı
    seni yağmurların aldığını biliyordu
    belki bilmiyordu
    baktım arkasından koştum arkasından

    aramızda sekiz yıl vardı

    yağmur ve akşam

    bağırdığımı duymadım ama bağırdığımı biliyorum
    elini aradım elin yoktu
    dehşetle girdim balıkçı pazarına
    işte böyle yağmurlu bir akşamdı
    sakalım ve kederim yoktu önceden
    ve beşiktaş'ta balıklar
    bu kadar pahalı
    değildi

    kaç adam düşer balıkçı tezgahına

    vurulup tezgahınıza düştüğüm bir akşamdı
    kanımın balıkları boyadığı bir akşamdı

    seni yağmurların aldığı bir akşamdı

    seni yağmurların aldığı bir akşamdı
    karnından vurulmuştu o kalbini tuttu
    alnından vurulmayı sevmiyordu

    gül dese de şairler "
hesabın var mı? giriş yap