yaşamak mı zor çince mi

• vurucu bir şiirin dizesi, vurucu, sorucu, tartışmalı bir şiir. şair osman konuk soruyor,
  
  "aramızda tartışıyoruz yaşamak mı zor çince mi?"
  
  bıraksalar anlatacağım merak ettiğim neydi
  
  açlar, sevdalılar ve canı sıkılanlarla
  
  büyük büyük merak ederken çocuklar
  
  neyi
  
  hakkımda yanlış bilgi sahibi halk
  
  ve ikide bir savaş çıkaran insanlık
  
  sözlüğe bakarak anlayamaz beni
  
  klasik yöntemlerle konuşmadığım için
  
  ama bıraksalar anlatacağım
  
  tüm yeteneğimi kullanarak
  
  aramızda tartışıyoruz
  
  yaşamak mı zor çince mi
  
  bilinçlerde sürünüp dururken umutsuzluk
  
  ben neden ölümü hatırlatan süflörüm
  
  açız, sevdalıyız, canımız sıkılıyor
  
  türlü sevinçler kiralayacak paramız yok
  
  uyusam
  
  birileri gelip çekmecelerimi ve kafamı karıştırıyor
  
  çeşmeleri açık bıraksam mı; dünya temizlenir
  
  kurtarıcıya giderim haftasonları
  
  ve hep onu çarmıha gerenleri bulurum
  
  kimliğime insan yazdırmalıyım
  
  kızınca aniden ortayaşlı çocuklar
  
  ambalajını yırtarak bedenimin
  
  beni de öldürmesin
• bence mopanca daha zor.
• adamların kadın namlı şarkısının ortalarında kendine yer bulmuş şiir ve şiirin en vurucu dizesi.
  şiir için 3.23 sonrası
• kendisine soruyorlar*:
  " hakkımda yanlış bilgi sahibi halk
  ve ikide bir savaş çıkaran insanlık
  sözlüğe bakarak anlayamaz beni
  klasik yöntemlerle konuşmadığım için"
  
  diyorsunuz. halkın ve insanlığın sizi anlamasını kolaylaştıracak birkaç ipucu rica etsek?" osman konuk'un verdiği şu cevabın güzelliğine bakar mısınız?
  
  "şiirde konuşan öznenin mutlaka şairin kendisi olması gerekmez. bazen şair, yazar konuşma imkânından mahrum olanlar ya da da konuşmamayı seçenler adına da söz alabilir. peki bu söz alma yetkisi nereden alınır? beşeri durum. şiirin beşeri duruma ilişkin olmaması düşünelemeyeceğine göre şairler her ben dediğinde kendi sıradan, önemsiz kişiliklerinden bahsetmiş olmazlar. en azından her zaman. şairin yeteneği kendi kişisel hikayesinden hareketle beşeri sonuçlara yükselebilmesiyle de anlaşılabilir.
  
  söz konusu şiirin özel bağlamına gelirsek, halkın ve insanlığın beni anlamaması şeklinde bir sorunum yok. o zaman şiir ne oluyor denilecek. bir fikrim yok. o mısraların yazılma anını, özel bağlamını tekrarlamak mümkün değil. aynı şiirde de iki kere yıkanılmıyor galiba. ayrıca kötü bir şiirmiş."
  
  *ali görkem userin, itibar, 1. sayı, ekim 2011.
• yaşamak mı zor çince mi
  ikisini de bilmiyorum
  bilmediğim için zor diyemem kolay da
  bildiğim en zor şey sensiz nefes almak
  ve aynı gökyüzü altında birbirimizden uzak kalmak
  bak bu daha zor
  keşke soru olsaydı
  doğru cevabı verirdik
  aynı gökyüzü altında bir araya gelirdik
  doğru cevap şıklardan bizdik
  
  yaşamak mı zor çince mi
  ağlamak mı zor gülmek mi
  gibi bir soru bu
  cevabı biliyorum bu sefer
  gülmek!
  ben gülmeyi de unuttum
  senden başkasını sevmeyi de
  
  yaşamak mı zor çince mi
  çince gerekli değil ki bize?
  bir çinli'ye kara sevdaya tutulmayacağımıza göre
  hem adı bile çince değil
  adı? en güzel mavi
  şiire bakarsak çince önemsiz
  aslında içince her şey önemsiz
  sırf bu yüzden içmiyorum
  çünkü sen çok önemlisin
  
  yaşamak mı zor çince mi
  bence biraz uzaklaşmalıyız
  hem hiçbirimiz çince bilmiyoruz
  türkçe bildiğimiz halde anlaşamıyoruz
  çince'yi düşünemiyorum
  çince düşünmüyorum
  ben bu aralar senden başka hiçbir şey düşünmüyorum
  buldum galiba!
  
  yaşamak kolay
  zor olan sensiz yaşamak.
  ^*