nükleer yakıt çubuğu ^*

• çeşit çeşit nükleer yakıt var. bunlardan bahsetmeden önce yakıtların reaktör içerisine nasıl yerleştirildiğiyle ilgili birkaç kelam etmek gerekiyor.
  
  heterojen tip reaktörlerde yakıtlar çubuk halinde dışı çelik veya zirkon alaşımlarıyla kaplı bir şekilde bulunurlar. bu çubuklara yakıt çubukları diyoruz. bu çubuklar değişik algoritmalar şeklinde yakıt bölgesine konuluyor. bu bölgenin türkçe bir adı vardır mutlaka ama ben bilmiyorum.
  
  efendim, bu çubuklardan çıkan enerjinin %90'lık bir oranı yakıt çubuğunun içinde dağılıyor ve ısı taşıyıcıları tarafından alınıyor.
  
  yakıt çubuklarının maruz kaldığı şartlar çok çetin. mesela bu çubuklardan ısı taşıyıcılarına kadar olan nötron akısı 2x10^5 watt/metrekare ye kadar çıkabiliyor. aynı şekilde ısı iletimi de 10^9 watt/metrekare'ye kadar çıkabiliyor.
  
  ısı iletiminin çok büyük bir kısmı çubuğun yüzeyinde olduğu için bu çubukların güvenilir ve sağlam olması gerekmekte. öyle ki çubuk kaplamalarının kendi fiziksel ve kimyasal özelliklerini 600 santigrad dereceye kadar korumalarını bekliyoruz.
  
  yakıt çubuklarının herhangi bir şekilde yakıtta olan tepkimeye karışmaması gerekiyor. bu anlamda emme tepkime kesitinin düşük olması da gerekmekte. aynı nedenden dolayı yakıtla, moderatörle veya ısı taşıyıcısıyla herhangi bir kimyasal veya nükleer bir tepkimeye de girmemesi gerekiyor. bu anlamda bu materyallerin ısıyı iyi iletmesi, ve yakıtın yanmasına da ortam sağlaması gerekmekte.
  
  yakıt çubukları reaktör içerisinde 3-5 sene arası durmakta, tekrar yakıt üretimi öncesi de 1-2 yıl çevreden uzak tutulması gerekmekte.
  
  yakıt çubuklarının karşılaştığı bazı problemler de oluyor elbette. bunlardan en önemlisi mikro-çatlaklar. adı da üzerinde olduğu gibi baya baya küçük olan bu çatlaklardan bölünme sonrası ortaya çıkan gaz kalıntılarının sızma durumu var. elbette günümüz reaktörlerinde bu oran %1'i bile geçmemekte.