• kolaylıklarından fazla olan zorluklardır.

    öncelikle insan ister istemez ölümü düşünüyor. şimdi şurada kalp krizi geçirip ölsem acaba kaç gün sonra bulurlar beni? ya da dolaptan bir şey almak için tabureye çıktığımda ayağım kaysa ve kafam karpuz gibi yarılsa, kokuya kaç gün sonra gelirler acaba?

    üniversitede hiç sevmediğim ama aynı ortamda bulunduğumuz için zorla arkadaş olduğum arkadaşım gelecekmiş. aradı, müsait misin diye sordu. nasıl müsait değilim diyeyim. ev boş. mecburen gelip kaldılar. hadi bu adam kırk yılda bir geliyor. bir de mekan sıkıntısı çekenlere peçete tutucu oldum. yalnız olduğumu ve evde imkan olduğunu bilen adam direkt bende sevgilisiyle. başlarda sıkıntı duyuyordum. odada çiftleşiyorlar ve ben de kendi odamda takılıyorum. ancak sonradan alıştım. ikisinin de gönlü varsa ve bundan zevk alıyorlarsa, eh ben de yardımcı oluyorum.pollyanna level infinite hiçbiri de güzel bir arkadaşını ayarlamadı. en çok koyan aslında bu.swh

    yemek de sıkıntı tabi. yaptığın yemeği yiyip beğenen kişinin sana verdiği tatmin hiçbir şeyde yok. benim öyle bir durumum yokki. pilav yapıyorum mesela. 1 hafta yiyorum. ulan ne güzel işte uğraşmıyorsun diyen çıkar. olm 1 hafta aynı şey yenir mi? az yapınca da güzel olmuyor. 50 gr pirinçten pilav mı olur? yapmaya üşenmek de ayrı bir sıkıntı. şimdi yapsam 1 hafta yemem lazım, ondan yapmayayım. her gün farklı bir şey yerim nolcak sanki diyorum. niyet güzel ama uygulamada batıyorum. evde ne varsa onu yiyeyime dönüşüyor birden. salamlı nutelladan, muz ile krakere çok yaratıcı bir skalam var.

    yazın karpuz alamıyorum mesela. çok büyük. italya'da görmüştüm yarım ya da çeyrek karpuz satılıyordu ama türkiye'ye gelmedi malesef bu uygulama. olm nasıl alayım 10 kilo karpuzu. 5 kilosu ekşiyor, bozuluyor. atmak zorunda kalıyorum ama yemek atmak racona ters. ondan ben de almıyorum. halbuki en sevdiğim meyvedir. yazın düğünlere falan gidince veriyorlar sağolsunlar.

    film izlemek de sıkıntı. güzel bir söz duysan söyleyecek insan yok. bir sahnede aklına bir anın gelse anlatacak insan yok. film öner bari de bilmediğim, farklı bir şey izleyeyim desen soracak insan yok. survivor izlememek için ben de oyun oynuyorum. bak o biraz zevkli oluyor.

    çok evhamlı biri değilim. yanımda biri olsa gece gelen seslere "kedidir o kedi" diyebilecek yontulmamışlıkta biriyim hatta. yalnızken öyle olamıyorsun ama. sıcaklık farkından dolayı genleşen her şey bir hırsız. ilk zamanlar zor oluyordu uykuya dalmak ama artık alıştım. hatta neyin genleştiğini tahmin bile ediyorum. korkuyu eğlenceye dönüştürdüm.swh

    çıt: televizyon
    tık: parke
    pıt pıt pıt: buzdolabı çalışmayı durdurunca
    çık çık çık: nadir olmakla beraber dolaplar

    eve kargo gelemiyor. bildiğin yurtiçi kargo'yu haklı çıkarıyorum. adamlar gelse bile evde yokum. hayattaki en büyük isteğim evde olup yurtiçi kargo'nun eve gelmesi. bunun için bana bir şey yollayan biri olması lazım. üstüne evde olmam lazım. bunun da üstüne yurtiçi kargo'nun eve gelmesi lazım. dünyadaki tüm olasılıkların toplamıbu arzumu gerçekleştirmeye yeterli değil. ben de istiyorum yurtiçi kargo'ya gidip "kardeşim ben evdeydim nasıl bulamassınız. çok önemli birinden gelen çok önemli bir paketti bu. nasıl iş yapıyorsunuz anlamıyorum" demek ama adamlar geldik, bulamadık abi deseler aksi ispatım yok. mal gibi kalırım orada.
  • işyerinde ekran başında uzun süre sik gibi durmaktan kelli oluşan sırt ağrısı ve tutukluğun sağaltımı için sırta analjezik antienflamatuar miyoröleksan krem sürecek insan bulamamanın en başlarında geldiği şey.

    yoksa pek zorluğu yok, mis gibi şey lan yalnız yaşamak.
  • bazı geceler, uykudan uyanıp yalnızlık krizine giriyorum.bir iki dakika dön sağa dön sola, ailemden herhangi birinin ölecek olması dehşet şekilde ürkütüyor beni.daha sonra uykuya kalıyorum.bunun neden uyku arasında olduğunu daha çözemedim.
  • ne farkettim biliyo musun geçenlerde? kendime sarılıyorum . daha da bişey demiyorum.
  • mutlu veya üzgün olsan bu durumu paylaşabileceğin kimsenin olmayışı.
  • hastayken çorbanı bile kendin hazırlamak zorunda olmak.

    iş için evden ayrıldığında, "ütünün fişini çektim mi lan acaba" paniği yaşadığında bakabilecek kimsenin olmaması.
  • uff her türlü temizlik birinci sırada yer alır.
  • yalnız yemek yemeyi sevmeyen biri olarak akşam yemekleri.
  • bilenler bilir
  • anahtarla her seferinde kapıyı kendim açmam karşılayacak birinin olmadığını bilmek.
hesabın var mı? giriş yap